مدل‎سازی اثر منحرف کننده ها در اسیدکاری مخازن ناهمگن کربناته در سیستم شعاعی

یکی از موثرترین راه ها برای اسیدکاری مخزن ناهمگن، استفاده از افزایه های منحرف کننده است. این افزایه ها ناحیه پرتراوا را به صورت موقتی با افزایش ویسکوزیته، بسته نگه می‎دارند و اسید را به نواحی کم تراوا هدایت می‎کنند. در این تحقیق، از مدل رئولوژی ژل اسیدهای درجا که پیشتر توسط محققان با استفاده از نتایج آزمایشگاهی و با در نظر گرفتن تنشبرشی، pH و دما توسعه داده شد مورد استفاده قرار گرفته است. سپس از ترکیب آن با معادلات حاکم در فرآیند اسیدکاری، انحلال اسید در یک محیط ناهمگن در حضور افزایه های منحرف کننده نسبت به اسیدکاری معمولی بدون حضور این مواد، مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته است. با استفاده از مدل رئولوژی، ویسکوزیته ظاهری ژل اسیدهای درجا تخمین زده شده و در هر مرحله زمانی در محاسبات به روز رسانی می شود. در این مطالعه به مقایسه نتایج مدل خطی و شعاعی اشاره شده است. نتایج نشان میدهد که در سیستم خطی با افزایش ویسکوزیته در مغزه پرتراوا، رشد و پیشروی اسید درون مغزه پرتراوا متوقف و درون مغزه کم تراوا ادامه پیدا می کند. این در حالی است که در سیستم شعاعی به‎دلیل تشکیل چندین کرم چاله اطراف چاه، متوقف شدن یک کرم چاله منجر به انحراف اسید درون ناحیه کم تراوا نمی شود. به عبارت دیگر مدل موجود پاسخ گوی انحراف اسید از ناحیه پرتراوا به ناحیه کم تراوا در سیستم شعاعی نیست.