تبدیل متانول به هیدروکربنهای آروماتیک با استفاده از گاماآلومینا و زئولیت H-Beta

در این مقاله نتایج مربوط به استفاده از دو کاتالیست گاماآلومینا و زئولیت H-Beta برای تبدیل متانول به هیدروکربن‎های آروماتیکی ارائه شده است. در آزمایشهای انجام شده از یک راکتور بستر ثابت عمودی با جریان خوراک از بالا به پایین استفاده شد. گاماآلومینا در بالاترین بخش راکتور قرار داده شده تا با عبور متانول از روی آن به دی متیل اتر تبدیل شود و در ادامه از زئولیت H-Beta برای تبدیل دیمتیل اتر به هیدروکربن آروماتیک استفاده شده است. هر دو کاتالیست تبدیل متانول و تبدیل دیمتیل اتر دارای ابعاد بین ۱ تا mm ۲ و نسبت وزنی آنها ۱ به ۱ و در هر آزمایش حدود g ۲ مورد استفاده قرار گرفتهاند. به علاوه نسبت سیلیس به آلومینا در زئولیت H-Beta مورد استفاده ۹/۷ و سطح ویژه آن m۲/g ۵۰۰ است. همچنین اصلیترین جزء گاماآلومینای استفاده شده Al۲O۳ با سطح ویژه m۲/g۱۹۲ است. آزمایشها در گستره دمایی ۲۵۰ تا ۳۷۰ºC انجام گرفته است. سرعت فضایی (WHSV) مطلوب برای کاتالیست H-Beta در دمای ۳۷۰ºC معادل h-۱ ۱۱/۷ (بدون در نظر گرفتن وزن گاماآلومینا) به دست آمده است. براساس آنالیز کروماتوگرافی گازی- طیفسنجی جرمی انجام گرفته برروی نمونههای خروجی از راکتور اصلیترین ترکیب آروماتیک تولیدشده هگزامتیل بنزن است که توسط روشهای طیفسنجی زیرقرمز و تشدید مغناطیسی هسته پروتون و کربن شناسایی شده است. اگر چه هیدروکربنهای دیگری نظیر تریاتیل بنزن، اتیل پنتامتیل بنزن و دیمتیل اتیل بنزن نیز در مواد خروجی از راکتور مشخص شدهاند.