چابکی؛ رهیافتی نوآورانه در مدیریت دانشگاه ها

از آنجا که مولفه های چابکی در سازمان های گوناگون با هم متفاوت است، این مقاله درپی آن است که ابتدا، به شناسایی مولفه های چابکی سازمانی به عنوان رهیافتی نوآورانه در مدیریت دانشگاه ها بپردازد و سپس میزان کاربست این مولفه ها در دانشگاه ها را مورد مداقه قرار دهد. در این پژوهش از روش تحقیق آمیخته اکتشافی استفاده شده است. در حقیقت، این تحقیق در دو بخش کیفی و کمی انجام شده است. گروه نمونه در بخش کیفی ۲۵ نفر بوده که به شکل هدفمند انتخاب شده است. جامعه آماری بخش کمی شامل ۱۵۸۳ نفر از اعضای هیات علمی دانشگاه های دولتی استان فارس بوده که از میان آن، یک نمونه ۳۱۰ نفری به روش نمونه گیری طبقه ای نسبتی انتخاب گردیده است. به منظور جمع آوری داده های کمی، از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده و پایایی کل پرسشنامه از طریق ضریب آلفای کرانباخ ۹۸۱/۰ برآورد گردیده است. یافته های کیفی حاکی از آن است که مولفه های چابکی سازمانی در دانشگاه ها عبارت است از: محرک های چابکی، قابلیت های چابکی، تسهیل کننده های چابکی، موانع چابکی، پیامدهای چابکی. همچنین یافته های کمی نشان می دهد که میانگین نمرات پاسخ دهندگان در مورد کاربست تمام مولفه ها در وضعیت موجود از میانگین کمتر بوده و در تمام مولفه ها دارای تفاوت معنادار است.