بررسی نقش واسطه ای پردازش هیجانی در رابطه بین تمایزیافتگی خود و کیفیت زناشویی

کیفیت زناشویی مفهومی چند بعدی است که شامل ابعاد گوناگون ارتباط زوجین مانند سازگاری، رضایت، شادمانی، انسجام و تعهد می شود که می تواند تحت تاثیر ابعاد به شناختی و هیجانی باشد.هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه ای پردازش هیجانی در رابطه تمایز یافتگی خود و کیفیت زناشویی بود. طرح پژوهش حاضر از نوع توصیفی-هم بستگی و به طور خاص مدل یابی معادلات ساختاری بود و ۲۰۰ زن و مرد متاهل ساکن شهر شیراز به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه کیفیت زناشویی پری، تمایز یافتگی اسکورون و پردازش هیجانی باکر را تکمیل نمودند و داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-۲۶ تجزیه وتحلیل شدند. پردازش هیجانی و تمایز یافتگی خود (۵۴/۰) مدل را تبیین می کنند و باتوجه به نتایج تحلیل پردازش هیجانی نقش واسطه گری را بین متغیر درون زا و برون زا ایفا می کند. میزان کیفیت زناشویی بر مبنای مستقیم تمایز یافتگی خود و غیر مستقیم پردازش هیجانی در افراد متاهل شهر شیراز قابل تبیین است و این پژوهش تلویحات کاربردی برای مشاوران و روان شناسان خانواده دارا است.