مقایسه واکنش پذیری به استرس ادراک شده، تحریک پذیری و انعطاف پذیری روان شناختی در نوجوانانکادر درمان و غیرکادر درمانی کرونا

پژوهش حاضر با هدف مطالعه واکنش پذیری به استرس ادراک شده، تحریک پذیری و انعطاف پذیری روان شناختی در نوجوانان کادر درمان کرونا و عادی انجام شد. روش این پژوهش از نوع علی-مقایسه ای بود. جامعه پژوهش شامل همه نوجوانان کادر درمانی کرونا و نوجوانان افرادی عادی در شهر شیراز بود که از بین آن ها ۱۴۱ نفر (۶۷ نفر از نوجوانان کادر درمان کرونا و ۷۴ نفر از نوجوانان افراد عادی) با روش خوشه ای چندمرحله ای انتخاب و به مقیاس واکنش پذیری نسبت به استرس ادراک شده شولتز و همکاران (۲۰۱۱)، مقیاس تحریک پذیری کریگ و همکاران (۲۰۰۶) و پرسشنامه انعطاف پذیری روان شناختی دنیس و وندروال (۲۰۱۰) پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیری استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد میانگین نمرات واکنش پذیری به استرس ادراک شده و مولفه های آن، تحریک پذیری نوجوانان کادر درمان کرونا به طور معناداری بیشتر و میانگین نمرات انعطاف پذیری روان شناختی و مولفه های آن به طور معناداری کمتر از نوجوانان افراد عادی بود. نوجوانان در طی بیماری همه گیر کرونا در معرض خطر بالایی از اختلالات روان شناختی قرار داشتند. این خطر برای نوجوانان کادر درمان کرونا که به طور مستقیم در مراقبت از کرونا نقش دارند، بیشتر مشهود است.