اثربخشی درمان عصب شناختی یکپارچه نگر در کاهش علائم بالینی و بهبود کارکردهای نوروپسیکولوژیک در بیماران وسواسی -جبری با الگوی آلودگی / شستشو

هدف: این مطالعه با هدف تعیین اثربخشی درمان عصب شناختی یکپارچه نگر در کاهش علائم بالینی و بهبود کارکردهای نوروپسیکولوژیک در بیماران وسواسی – جبری با الگوی آلودگی / شستشو انجام شد. روش: در این پژوهش ۸ بیمار وسواسی -جبری با الگوی آلودگی / شستشو براساس مصاحبه ی بالینی ساختاریافته از میان مراجعه کنندگان به مراکز روانشناختی شهر مشهد در سال ۱۴۰۰ که دارای ملاک های شرکت در پژوهش می باشند، انتخاب شدند. از نمونه گیری در دسترس به شیوه ی هدفمند استفاده شد و آزمودنی ها پس از احراز شرایط درمان وارد فرآیند درمان شدند. در این مطالعه از طرح مطالعات موردی چند خط پایه به روش پلکانی استفاده شد.درمان عصب شناختی یکپارچه نگر به مدت ۱۲ جلسه و و به صورت دو بار در هفته به کار گرفته شد و مرحله ی پیگیری نیز، سه هفته پس از پایان درمان دنبال شد. ابزار: پرسشنامه ی وسواسی -اجباری ییل براون (Y-BOCS)، سیاهه وسواس فکری و عملی مادزلی (MOCI)، پرسشنامه ی آمیختگی فکر و عمل - فرم تجدید نظر شده (TAFS-R)، کارت های ویسکانسین (WCST)، آزمون استروپ (SCWT)، آزمون های حافظه ی کاری و نرم افزار توانبخشی شناختی کاپیتان لاگ (نسخه ۲۰۲۲) به کارگرفته شد. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از روش مقایسه تحلیل های نموداری و ترسیمی قبل و ضمن درمان استفاده شد و بر اساس شیب منحنی ها در مورد تغییرات متغیر مستقل و وابسته ، قضاوت صورت گرفت . علاوه بر رسم نمودار ها، جهت محاسبه ی میزان بهبودی حاصل از درمان عصب شناختی یکپارچه نگر از فرمول درصد بهبودی و هچنین برای سنجش تفاوت های حاصل بین نمرات پیش آزمون و پس آزمون از فرمول محاسبه اندازه اثر کوهن (۱۹۹۸) استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که اثر درمان عصب شناختی یکپارچه نگر بر آماج های درمان معنادار است . نتیجه گیری : درمان عصب شناختی یکپارچه نگر در کاهش علائم بالینی اختلال وسواسی - جبری و بهبود کارکرد های نوروپسیکولوژیک بیماران مبتلا به اختلال وسواسی -جبری با الگوی آلودگی / شستشو از کارآیی لازم برخوردار است .