نشانه شناسی و تاویل بینامتنی عناصر موزه معصومیت با استناد به روایت موزه معصومیت

شکل گیری موزه ای تحت عنوان"معصومیت" به معنای کیفیت خاصی از بیگناهی براساس رمان موزه معصومیت، اثر اورحان پاموک، دراستانبول، موزه ای برای تذکر می تواند باشد.همه اشیاء این موزه علیرغم سادگی وجه تمایزی با سایر اشیاء دارند که تمایزشان براساس روایت آنها بوده وگویی نوعی حس نوستالژیک را به مخاطب القا نموده و راهکاری ایجاد میکنند که کلیه عناصر روایت فراتر از جایگاه زمانی خویش به یکدیگر مربوط شوند. هدف از این پژوهش بررسی فضای موزه با اتکا به متن روایت می باشد. پژوهش انجام گرفته برمبنای روش پژوهش تطبیقی، به استناد داده های گردآوری شده از منابع کتابخانه ای و گزارشات موجود و استدلال منطقی داده ها با تفسیر و تحلیل محتوا صورت گرفته است. مهمترین پرسشی که پژوهش حول محور آن شکل گرفته است بدین قرار است که تاویل نشانه های اشیاء موزه از طریق تحلیل بینامتنی نشانه ها در متن روایت چگونه انجام می گیرد.نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که انتظام و شکل بخشیدن به فضا از طریق روایت گری و فرایند به هم پیوستن رویدادهای مختلف به یکدیگر حاصل شده و تحقق عینی حس مکان به گونه ای که از طریق چنین حسی، فضای انتزاعی به مکانی ملموس تبدیل شده و شخصیت خود را به دست آورده، صورت پذیرفته است و اشیاء چیده شده در موزه به منزله یک اینستالیشن صرف در متن موزه نبوده و از طریق تاویل و هرمونتیک اشیاء به واسطه نشانه شناسی پیرس می توان استنتاج کرد که اکثر اشیاء موزه علیرغم نشانه شمایلی، به نشانه نمادین در متن موزه تبدیل گشته اند که از طریق بینامتنیت ژرارژنت می توان آنها را تاویل کرد.