ارزیابی نقش مراکز فرهنگی در ارتقا سطح تعاملات اجتماعی در شهر تهران

میزان استفاده از یک فضا نسبت مستقیمی با موفقیت آن فضا دارد، حال آن فضا بخشی از فضای شهری باشد و یا ساختمانی عمومی مورد استفاده برای همه اقشار جامعه. معماری و شهرسازی شکل دهنده زندگی و رابطه اجتماعی انسان ها با هم می باشند. در حال حاضر شاهد گسست و عدم اعتماد میان افراد یک جامعه هستیم، حتی در فضاهایی عمومی مثل موزه ها نظاره گر بی اعتمادی و عدم تعاملات اجتماعی میان مخاطبین هستیم. در صورتی که یکی از اولین نیازهای افراد یک جامعه تعاملات اجتماعی می باشد و فضاهای عمومی فرهنگی همچون موزه یکی از بسترهای مناسب برای شکل گیری چنین تعاملاتی می باشد. این پژوهش تلاش دارد تا از طریق مطالعات کتابخانه ای و تحقیقات نظری به روش کیفی از نوع توصیفی- تحلیلی به بررسی تعاملات اجتماعی میان افراد یک جامعه و به طور خاص میان مراجعین به موزه ها بپردازد. در نتیجه گیری بیان می کند که با رعایت ویژگی های معنایی و کالبدی مورد نظر، مخاطبین زیادی جذب موزه ها می شوند و زمینه برای افزایش تعاملات اجتماعی ایجاد می شود.