تخمین تراوایی سازند داریان به کمک کریجینگ در جنوب ایران

تراوایی یکی از مهم ترین خصوصیات پتروفیزیکی جهت محاسبه میزان نفت در میادین نفتی می باشد. از روش زمین آماری کریجینگ جهت تخمین تراوایی برای نقاط فاقد داده از داده های ورودی چاه ها و نمودارهای پتروفیزیکی یا لاگ ها استفاده شد. سپس، از داده های ورودی تراوایی به روش هندسی یا Geometric میانگین گیری یا Scale up شد. منطقه مورد نظر به منظور ارزیابی، به طور افقی به شبکه هایی با ابعاد کوچک ٢٠٠ * 200 تقسیم بندی گردید و بطور عمودی برای بررسی بهتر لایه بندی صورت گرفت. جهت آنالیز داده ها پس از حذف روند یا Trend داده های ورودی واریاگرام هایی از نوع کروی Spherical انتخاب شد. جهت تخمین تراوایی سازند داریان در کل میدان از روش کریجینگ استفاده شد که در نتیجه مشخص شد که بخش یک که میزان تراوایی نسبتاً کمی دارد اما در بخش دو میزان تراوایی افزایش نسبی را نشان می دهد. ولی در بخش ٣ تراوایی کاهش نسبی را نشان می دهد ولی با این وجود در بعضی نقاط تراوایی بسیار بالایی نشان می دهد.