تحلیل سنجشی آلیاژهای مسی رزم افزارهای ایرانی باستان (یک مجموعه خصوصی در ایالات متحده آمریکا)

این پژوهش به مطالعه سنجشی عنصر مس چهار رزم افزار ایرانی موجود در یک مجموعه خصوصی می پردازد. این چهار رزم افزار در یک مجموعه خصوصی در کشور آمریکا نگه داری می شود. دو رزم افزار نخستین (۱-۲) در دسته «دشنه ها» می گنجند. این دسته بندی به خاطر اندازه بلندی این دو در نظر گرفته شده است. در بررسی سنجشی، یک خنجر تا ۳۰ سانتی متر درازا، و دشنه در اندازه تقریبی ۳۰ تا ۵۰ سانتی متر درنظر گرفته می شود؛ با وجود این، یک شمشیر به طورکلی دارای اندازه بیشتر از ۵۰ سانتی متر تصور می شود. از آنجا که داده های اصلی باستان شناسی (محوطه) درمورد این چهار رزم افزار را در اختیار نداریم، از این روی به آزمایش هایی برای فهم مکان احتمالی و نیز آزمایش های میکروسکوپی (برای دیگر داده ها) روی آوردیم. بدین وسیله با این دست آزمایش ها، با  شناخت عناصر تشکیل دهنده هم به اصالت یابی، هم برای شناخت خاستگاه فرهنگی آن تلاش کردیم. قبضه هر یک از این رزم افزارها دارای یک لبه یا فلنج در دو سو، ساخته شده که برای نگاه داشتن دسته برآمده از شاخ یا استخوان استفاده می شده است؛ با این سبک، استفاده از دسته را بسیار راحت تر، کاراتر نموده و طرحی زیباتر بدان بخشیده است. قبضه های هر چهار رزم افزار، هلالی شکل، همانند هستند. رزم افزار شماره ۲، نه تنها دارای قبضه هلالی شکل است، که دارای دستگیره هلالی شکل هم است. هر دو دشنه شماره ۱ و ۲ دارای تیغه های مثلثی شکل هستند. با وجود این، تیغه رزم افزار شماره ۱ باریک تر در محل اتصال به دسته است؛ رزم افزار شماره ۲ برخلاف شماره ۱، در نزدیکی دسته پهن تر می شود.  آزمایش های میکروسکوپی  زمینه، این تصور را پیش می آورد که آلیاژ و یا شرایط دفن هر یک از این رزم افزارها متفاوت بوده است؛ این موضوع نیازمند مطالعات بیشتر است.