ایل راه خلیل آباد-نوم کول: ایل راهی از دوره صفوی در شرق لرستان (شهرستان الیگودرز)

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 54

فایل این مقاله در 21 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_RICHT-6-22_013

تاریخ نمایه سازی: 9 دی 1402

چکیده مقاله:

شهرستان الیگودرز ازجمله مناطق سردسیری واقع در شرق استان لرستان است. وجود مراتع سرسبز، ارتفاع زیاد، منابع آبی فراوان در الیگودرز و هم جواری این منطقه با دشت خوزستان، بستری مناسب برای شکل گیری زندگی کوچ نشینی در این منطقه را فراهم کرده است. از دوران پیش ازتاریخ تاکنون این منطقه به وسیله تعدادی ایل راه به مناطق پست شمال خوزستان متصل می شده است. یکی از این ایل راه ها، ایل راه موسوم به «خلیل آباد/ نوم کول» است که از یک مسیر سخت گذر در حاشیه رودخانه های خروشان «بختیاری» و «سرخاو» عبور می کند. این ایل راه در دوران متاخر اسلامی عمدتا مورداستفاده طوایفی از شاخه چهارلنگ ایل بختیاری بوده است که ییلاق را در بخش شمال شرق لرستان، یعنی در الیگودرز و ازنا و در دامنه های اشترانکوه و قالی کوه، و قشلاق را در سردشت، لالی و اطراف دزفول می گذراندند. باتوجه به این که این جاده و آثار مسیر آن تاکنون مطالعه و معرفی نشده است، انجام پژوهشی مستقل برای شناسایی و معرفی آن ها لازم و ضروری بود. هدف پژوهش حاضر آن است که با اتکاء بر شواهد باستان شناسی حاصل از بازدیدهای میدانی، ضمن معرفی این ایل راه و آثار موجود در مسیر آن، تاریخ شکل گیری این ایل راه و تاسیسات مرتبط با آن را مورد ارزیابی و تحلیل قرار دهد. پرسش اصلی پژوهش این است که، چه شواهد باستان شناختی از این ایل راه باقی مانده است و کیفیت آثار باقی مانده چگونه است؟ یافته های پژوهش ازطریق بازدید میدانی فراهم آمده است. در نتیجه این بررسی چهار پل، بخش زیادی از جاده سنگ فرش، یک گورستان و یک کتیبه شناسایی شد که مطالعه آن ها نشان می دهند این جاده سنگ فرش و مجموعه آثار مسیر آن در دوره صفویه با حمایت سران طوایف چهارلنگ ایل بختیاری درراستای تسهیل کوچ فصلی عشایر ساخته شده است.

نویسندگان

Younes Yousefvand

Assistant Professor, Archeology Department, Lorestan University, Khorramabad, Iran

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • ایزدپناه، حمید، (۱۳۵۰). آثار باستانی و تاریخی لرستان. جلد ۲، ...
  • سپیدنامه، حسین، (۱۳۹۰). «شناسایی راه های اصلی ارتباطی کهگیلویه ­وبویراحمد ...
  • شیشه گر، آرمان، (۱۳۸۴). «گزارش کاوش محوطه سرخ دم لکی، ...
  • صفایی زاده، امین، (۱۳۹۱). «گزارش مستندنگاری پل های تاریخی استان ...
  • عادلی، جلال، (۱۳۸۴). «گزارش بررسی باستان شناسی حوضه سد بختیاری». ...
  • یوسف وند، یونس، (۱۳۹۸). «تحلیل سازمان فضایی بناهای بین راهی ...
  • Abdi, K, (۲۰۰۲). “Strategies of herding: Pastoralism in the middle ...
  • Adeli, J., (۱۳۸۴). Report of the Archaeological survey of Bakhtiari ...
  • Amanolahiy Baharvand, S., (۱۳۶۷). Kochneshini dar Iran, Pajoheshi dar bareyeh ...
  • Bernbeck, R., (۲۰۰۴). “Iran in the Neolithic”. In: Persiens antike ...
  • Hole, F., (۱۹۷۴). “Tape Tulaʼi, an Early Campsite in Khuzistan, ...
  • Izadpanah. H., (۱۳۵۰). Asar Bastani va Tarikhy Lorestan. Vol ۲. ...
  • Mortensen, I. D. & Nicolaisen, I., (۱۹۹۳). Nomads of Luristan: ...
  • Mortensen, P., (۱۹۷۴a). “A survey of Early Prehistoric Sites in ...
  • Mortensen, P., (۱۹۶۴). “Additional Remarks on the Chronology of Early ...
  • Mortensen, P., (۱۹۷۲). Seasonal camps and Early Villages in the ...
  • Safaizadeh, A., (۱۳۹۱). “Documentary report of historical bridges of Lorestan ...
  • Shishegar, A., (۱۳۸۴). “Report of the ۷th chapter of Surkh ...
  • Shishegar, A., (۱۳۸۴). Report of the second-sixth chapter of Surkh ...
  • Yosofvand, Y. & Nistani, J., (۱۳۸۹). “The communication routes of ...
  • Yousofvand, Y. & Niestani, J., (۲۰۲۲). “The cobblestone road of ...
  • نمایش کامل مراجع