تبادلات فرهنگی جنوب شرق و مرکز ایران با عمان براساس شواهد باستان شناختی

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 39

فایل این مقاله در 25 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_RICHT-6-19_006

تاریخ نمایه سازی: 9 دی 1402

چکیده مقاله:

گستره ایران فرهنگی با توجه به شواهد تاریخی، بقایای باستان شناختی و ویژگی های فرهنگی، مانند: زبان، آداب و رسوم محدوده ای وسیع را شامل می شود که از آسیای مرکزی تا بخش هایی از شبه قاره هند گرفته تا قفقاز و آسیای صغیر و سراسر خاورمیانه و بخش هایی از شمال آفریقا را دربر می گیرد. افزون بر تسلط و نفوذ سیاسی، تجارت و بازرگانی نیز درکنار کارکرد اقتصادی خود نقش مهمی در انتقال فرهنگ، علوم و فنون از ایران به سایر نقاط را برعهده داشته اند؛ در همین راستا، قطعاتی از تزئینات کاشی شامل: زرین فام، تک رنگ های فیروزه ای و لاجوردی، چلیپایی و خشتی کتیبه دار و لاجوردینه در بندر قلهات طی بررسی باستان شناسی هیات ایرانی در زمستان ۱۳۸۶ه‍.ش.، به دست آمد که مصادیقی روشن در این زمینه محسوب می شوند. فن پیچیده و پر رمز و راز زرین فام یکی از مصادیقی است که حضور آن در مناطق دیگر، مصداق بارز نفوذ فرهنگ و هنر ایران در آن محدوده است. آثار باقی مانده زرین فام اعم از انواع کاشی و سفال، رواج استفاده از این فن در محدوده ایران طی دوره های سلجوقی و ایلخانی را نشان می دهد. نمونه های تحت مطالعه در این مقاله به عنوان دورترین مکان به کارگیری این عنصر تزئینی نسبت به موطن خود ایران، در بندر باستانی قلهات در عمان از اهمیت خاصی برخوردار است. بندر باستانی قلهات در عمان یکی از سرزمین هایی است که بخشی از تاریخ آن مرهون حضور عنصر ایرانی در آنجاست، حضوری که براساس شواهد تاریخی، هم زمان با ابتدای دوره تاریخی ایران، یعنی دوره هخامنشی آغاز شده و قرن ها ادامه یافته است. در این مقاله برآنیم تا ضمن معرفی این بندر باستانی به این پرسش که، تزئینات کاشی به دست آمده از بررسی باستان شناسی هیات ایرانی در قلهات چگونه تبادل تجاری میان ایران و این بندر تایید می نماید(؟) و این پرسش که این کاشی ها از کدام مراکز تولیدی به عنوان یک کالا به آنجا تجارت شده است(؟)، را به بحث بگذاریم. این پژوهش از نوع توصیفی تاریخی است و با رویکرد باستان شناسی برمبنای شواهد و بقایای حاصل از بررسی سطحی و مطالعات کتابخانه ای شامل رجوع به متون تاریخی و سایر منابع به دنبال پاسخ به پرسش تحقیق است. در نتیجه این تحقیق مشخص شد کاشی های گوناگون موجود در قلهات در قالب کالاهای تجاری از دو مرکز کاشان در مرکز ایران و کرمان به قلهات حمل و در بناهای موردنظر نصب شده اند.

نویسندگان

Mohsen Javeri

Assistant Professor, Archeology Department, Faculty of Architecture and Art, Kashan University, Kashan, Iran (head of the archeology delegation sent from the National Cultural Heritage Research Institute to Oman).

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • ابن بطوطه، محمد، (۱۳۶۱). سفرنامه ابن بطوطه. ترجمه محمد علی ...
  • ابن المجاور، یاقوت، (۱۹۹۶). تاریخ المستبصر. القاهره: الناشر مکتبه الثقافه ...
  • اصلانی،حسام، (۱۳۸۷). «فن شناسی تزئینات کپ بری در کاخ هشت ...
  • امیرحاجلو، سعید، (۱۳۹۹). «معرفی، طبقه بندی و ساختار شناسی کاشی ...
  • پوپ، آرتور اپهام؛ و اکرمن، فیلیس، (۱۳۸۷). سیری در هنر ...
  • ترابزاده، عباس، (۱۳۸۴). «بازنگری مردم شناسی استان بوشهر». کاشان: مرکز ...
  • جاوری، محسن، (۱۳۸۶). «پیربکران». دایره المعارف بزرگ اسلامی. جلد چهاردهم، ...
  • جاوری، محسن، (۱۳۸۷). «گزارش اولیه بررسی محوطه قلهات عمان». تهران: ...
  • جاوری، محسن، (۱۳۹۰). «میراث ایرانی در بندر قلهات عمان». پژوهشنامه ...
  • جاوری، محسن، (۱۳۹۲). «گزارش فصل اول کاوش در قلهات عمان». ...
  • حصاری، مرتضی، (۱۴۰۰). «سنت آرامگاه ها در هزاره سوم قبل ...
  • مارکوارت، یوزف، (۱۳۷۳). ایرانشهر. ترجمه مریم میراحمدی، تهران: موسسه اطلاعات.. ...
  • مکوندی، لیلا، (۱۳۹۱). «رقم بر سفالینه های دوره اسلامی ایران ...
  • میلیونه، امیل، (۱۳۷۱). سفرنامه مارکوپولو. ترجمه سیدمنصور سجادی، تهران: بوعلی.. ...
  • نارمن شارپ، رالف، (۱۳۸۸). فرمان های شاهنشاهان هخامنشی. تهران: پازینه.. ...
  • ویلسن آلن، جیمز، (۱۳۸۶). سفالگری اسلامی. ترجمه مهناز شایسته فر، ...
  • Al Atwabi., (۱۹۸۴). Ketab Ansab al Arab. Muscat.. ...
  • Al Zadjali., (۱۹۹۷). “Qalhat The Azdites Capital”. PDO News, ۱-۲. ...
  • Al Zadjali., (۱۹۹۷). “Qalhat The Golden Age”. PDO News, ۲.. ...
  • Al Zadjali., (۱۹۹۸). “Qalhat The Portuguese Aggression”. PDO News, ۱.. ...
  • Amirhajloo, S. et al., (۲۰۲۰). “Lustre Production in Kerman; Typology ...
  • Aslani, H., (۲۰۰۹).”Decoration technology of Kopbori in Hasht Behesht palace ...
  • Bhacker, M. R & Bhacher, B., (۲۰۰۴). Qalhat in Arabian ...
  • Curatola, G., (۲۰۲۱). Persian Ceramics. Published by Skira, Italy.. ...
  • Degeorge, G. & Porter, Y., (۲۰۰۲). The art of the ...
  • Döppler, S., (۲۰۲۱). “The middle and new insights from Tawi ...
  • Fehrevari, G., (۲۰۰۰). Ceramics of the Islamic world in the ...
  • Hesari, M., (۲۰۲۰). “The Architectural Tradition of Tombs in the ...
  • Ibn Battute, (۱۹۸۲), Teravelugue of Ibn Battuta. Translate by: Mohammad ...
  • Javeri, M., (۱۹۹۹), “Permilinary report of Qalhat site survey”. Archive ...
  • Javeri, M., (۲۰۰۷). “Pirbakran”. The Great Encyclopedia of Isalam, Vol. ...
  • Javeri, M., (۲۰۱۱). Pazhuheshnameh khalij Fars. (Vol.۳), “Iranian heritage in ...
  • Javeri, M., (۲۰۱۳). “The first season excavation of Qalhat site ...
  • Joseph, M., (۱۹۹۴). Iranshahr. Translated by: Maryam Mirahmadi,Tehran: Etelaat Institute ...
  • Makvandi, L., (۲۰۱۲), “Signature on Islamic pottery of Iran from ...
  • Milione, E., (۱۹۹۲). Teravelugue of Marco polo. Translated by: Mansur ...
  • Norman, S. Sh., (۲۰۰۹). The inscriptions in old Persian cuneiform ...
  • Pickett, D., (۱۹۹۷). Early Persian Tilework: The Mediaval Floweing of ...
  • Pop, A. & Akerman, Ph. N., (۲۰۰۸). The survey of ...
  • Porter, V., (۱۹۹۵). Islamic Tiles. The British museum press, London.. ...
  • Porter, Y., (۲۰۲۱). “Talking Tiles from Vanished Ilkhanid Palaces (Late ...
  • Rougeulle, A., (۲۰۰۷). “The Qalhat Project Perliminary Report of ۲۰۰۷. ...
  • Rougeulle, A., (۲۰۱۷). “Medieval Qalhāt, historical vs archaeological data”.Arabain Humanities, ...
  • Torabzadeh, A., (۲۰۰۵). “Ethnografical review of Bushehr province”. Archive of ...
  • Vosmer, T., (۲۰۰۴). “Qalhat an ancient port of Oman: the ...
  • Watson, O., (۲۰۲۰). Persian ceramics of Iran. Yale University press.. ...
  • Wilson. A. J., (۲۰۰۷). Islamic pottery. Translated by: Mahnaz shayestefar, ...
  • نمایش کامل مراجع