بررسی روابط سیاسی نظام شاهیان دکن با دولت صفویه (با تاکید بر نقش شاه طاهر دیوانسالار ایرانی)

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 128

فایل این مقاله در 19 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_RICHT-5-15_012

تاریخ نمایه سازی: 9 دی 1402

چکیده مقاله:

در زمان حکومت صفویه مذهب تشیع در شبه جزیره دکن گسترس یافت و برخی از سلاطین آن منطقه به دلیل اشتراک مذهب روابط سیاسی خوبی با دولت صفویه برقرار کردند. مهاجرت شیعیان ایرانی به دکن از نیمه قرن هشتم هجری قمری افزایش چشمگیری داشت و در قرن دهم و یازدهم هجری قمری به اوج خود رسید. یکی از مهاجرانی که نقش تعیین کننده ای در تحکیم روابط سیاسی نظام شاهیان با دولت صفویه داشت، «شاه طاهر» بود. هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش شاه طاهر و عوامل این ارتباط و تاثیر و تاثرات آن در دو دولت است. نگارندگان با روش توصیفی-تحلیلی و گردآوری اطلاعات به روش پژوهشی و کتابخانه ای می کوشند تا نقش شاه طاهر را در رواج مذهب تشیع و تحکیم روابط سیاسی بین دو دولت تبیین کنند. پرسش مهمی که در این تحقیق عنوان می شود این است که دیوانسالاران ایرانی از جمله شاه طاهر چه نقشی در تحکیم روابط نظام شاهیان با دولت صفویه داشتند؟ اگرچه نظام شاهیان در ابتدا برخلاف عادل شاهیان و قطب شاهیان ارتباطی با ایران و خاندان صفویه نداشتند و درواقع از مهاجران ایرانی که به جنوب هند مهاجرت کردند، نبودند؛ اما با وجود این مهاجرت شاه طاهر باعث ایجاد و توسعه روابط سیاسی و فرهنگی آن ها با صفویه شد. اگرچه دولت نظام شاهی نسبت به دیگر دولت های شیعه مذهب جنوب هند با تاخیر قابل توجهی به مذهب تشیع گروید، اما طرز تلقی آنان از تشیع به صفویان نزدیک تر بود و همین نکته موجب ارتباط خاص حکومت صفوی در دوره شاه طهماسب با حکومت نظام شاهی گشت. بنابراین می توان گفت که عامل مذهب نقش کلیدی در تحکیم روابط صفویه با نظام شاهیان ایفا می کرد و سبب ساز این نزدیکی مذهبی، دیوان سالار ایرانی شاه طاهر بود. درواقع مهاجرت دیوان سالاران ایرانی به جنوب هند سبب گسترش تشیع در این منطقه شد و شاه طاهر نیز با تاثیرگذاری بر پادشاه نظام شاهیان سبب رسمی شدن مذهب تشیع در این منطقه و آغاز تحکیم روابط میان صفویه و نظام شاهیان شد.

نویسندگان

Alireza Ghasempour-Nobijari

Ph.D. Student in Islamic History, Islamic Azad University, Central Tehran Branch, Tehran, Iran.

Mahmood Seyyed

Assistant Professor of History, Islamic Azad University, Central Tehran Branch, Tehran, Iran.

Alireza Vasei

Associate Professor of Islamic Art and Civilization, Institute of Islamic Sciences and Culture, Tehran, Iran

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • اطهر رضوی، عباس، (۱۳۷۶). شیعه در هند. واحد ترجمه مرکز ...
  • افوشته ای نطنزی، محمد بن هدایت الله، (۱۳۵۶). نقاوهالآثار فی ...
  • آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، ( ۱۴۰۳ه‍.ق.). الذریعه الی تصانیف الشیعه. جلد ...
  • الاسلام، ریاض، (۱۳۷۳). تاریخ روابط ایران و هند در دوره ...
  • انصاری کازرونی، ابوالقاسم بن ابی حامد، (۱۳۸۶). سلم السموات. تصحیح: ...
  • باسورث، کلیفورد ادموند، (۱۳۸۱). سلسله های اسلامی جدید. ترجمه بدره ...
  • بختیاری (سرداراسعد)، علیقلی، (۱۳۳۳). تاریخ بختیاری. چاپ سنگی.. ...
  • بداونی، عبدالقادر، (۱۳۸۰). منتخب التواریخ. جلد ۱. مصحح: مولوی احمد ...
  • بهادر، امیرالملک سید محمدصدیق حسن خان، (۱۳۸۶). تذکره شمع انجمن. ...
  • بی نام، (۱۳۷۰). عالم آرای شاه طهماسب؛ زندگی داستانی دومین ...
  • حجتی، حمیده، (۱۳۷۵). برهان دوم نظام شاه، دانشنامه ادب فارسی. ...
  • حسنی، عبدالحی، (۱۹۶۲م.). نزهه الخواطر بهجه المسامع و النواظر. جلد ...
  • حسینی، خورشاه بن قباد، (۱۳۷۹). تاریخ ایلچی نظام شاه. مصحح: ...
  • خافی خان، محمدهاشم، (۱۹۲۵ م.). منتخب اللباب. مصحح: سرولزلی هیگ، ...
  • درخشان، مهدی، (۱۳۴۱). بزرگان و سخن سرایان همدان. تهران: نشر ...
  • دلیر، نیره؛ و سهراب زاده، خدیجه، (۱۳۹۴). «جستاری در تغییر ...
  • زبیری، محمد ابراهیم، (۱۲۲۳). تاریخ بیجاپور مسمی له بساتین السلاطین. ...
  • سیوری، راجر، (۱۳۸۴). ایران عصر صفوی. ترجمه کامبیز عزیزی، تهران: ...
  • شاملویی، حبیب الله، (۱۳۷۰). جغرافیای کامل جهان. تهران: بنیاد.. ...
  • شفیق، لچهن نرائن، (۱۹۷۷م.). شام غریبان. مصحح: محمد اکبرالدین صدیقی، ...
  • شوشتری، قاضی نورالله، (۱۳۷۷). مجالس المومنین. جلد ۲، قم: انتشارات ...
  • شیخ عطار، علیرضا، (۱۳۸۱). دین و سیاست، مورد هند. تهران: ...
  • صادقی علوی، محمود، (۱۳۹۷). «تاثیر حکومت های شیعی مذهب دکن ...
  • صادقی علوی، محمود، (۱۳۹۶). تاریخ اسلام در شبه قاره هند. ...
  • صدر الافاضل، مرتضی، (۱۳۷۴). مطلع الانوار «احوال دانشوران شیعه پاکستان ...
  • صفا، ذبیح الله، (۱۳۷۳). تاریخ ادبیات در ایران. جلد ۲، ...
  • صفوی، سام میرزا، (۱۳۸۹). تذکره تحفه سامی. مصحح: رکن الدین ...
  • طباطبا، سیدعلی، (۱۳۵۵). برهان مآثر. حیدرآباد: مطبع جامعه دهلی.. ...
  • عظیم آبادی، حسین قلی خان، (۱۹۸۳م.). تذکره نشتر عشق. جلد ...
  • غفاری فرد، عباسعلی، (۱۳۸۶). «روابط صفویه و نظام شاهیان دکن». ...
  • فرشته، محمد بن قاسم، (۱۳۸۸). تاریخ فرشته. جلد ۱ و ...
  • قبادالحسینی، خورشاه، (۱۳۷۹). تاریخ ایلچی نظام شاه. مصحح، تحشیه و ...
  • قریب، قاسم، (۱۳۹۷). «عوامل موثر بر روابط صفویان بر گورکانیان». ...
  • قزوینی، ابوالحسن، (۱۳۶۷). فوایدالصفویه. محقق: مریم میراحمدی، تهران: موسسه مطالعات ...
  • کنبو، محمدصالح، (۱۹۶۷م). عمل صالح، شاه جهان نامه. جلد ۱، ...
  • گوپاموی، محمد قدرت الله، (۱۳۳۶). تذکره نتایج الافکار. بمبئی: انتشارات ...
  • لوفت، پاول، (۱۳۸۰). ایران در عهد شاه عباس دوم. ترجمه ...
  • معصومی، محسن، (۱۳۸۴). «نخستین نشانه های ظهور تشیع در دکن». ...
  • معصومی، محسن؛ و اصغری، فاطمه، (۱۳۹۷). «پیامدهای ممهاجرت شیعیان ایرانی ...
  • منشی، اسکندربیک، (۱۳۸۲). عالم آرای عباسی. جلد ۲، مصحح: محمداسماعیل ...
  • منشی قزوینی، بوداق، (۱۳۷۸). جواهر الاخبار. مصحح و تعلیقات: محسن ...
  • نجاتی حسینی، راضیه، (۱۳۹۳). بررسی جایگاه ایرانیان شیعه در عرصه ...
  • نفیسی، سعید، (۱۳۶۳). تاریخ نظم و نثر در ایران و ...
  • نوائی، عبدالحسین، (۱۳۸۶). شاه عباس؛ مجموعه اسناد و مکاتبات تاریخی ...
  • نویدی، داریوش، (۱۳۸۶). تغییرات اجتماعی اقتصادی در عصر صفوی. ترجمه ...
  • وحید قزوینی، محمدطاهر بن حسین، (۱۳۸۳). جهان آرای عباسی (عباس ...
  • نمایش کامل مراجع