تاثیر آموزش معکوس بر نشاط ذهنی و بازتاب اخلاق اجتماعی دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش معکوس بر نشاط ذهنی و بازتاب اجتماعی دانش آموزان است. روش پژوهش حاضر شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با دو گروه (گروه آزمایش و گروه کنترل) است. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان مقطع ابتدایی استان گلستان است که با روش نمونه گیری خوشه ای از بین شهرستان های استان گلستان به طور تصادفی شهرستان بندرترکمن انتخاب شد و شد و به قید قرعه یکی از مدارس ابتدایی شهرستان انتخاب شد سپس از بین پایه های تحصیلی پایه سوم به طور تصادفی انتخاب شد و از بین دانش آموزان آن، آن دسته از دانش آموزانی که دارای نمره خوب و خیلی خوب در درس علوم و انظباط خوب و خیلی خوب داشتند به عنوان نمونه پژوهشی انتخاب شدند در نهایت ۴۰ دانش آموز به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های نشاط ذهنی ریان و فردریک (۱۹۹۷) و رفتار اخلاقی لوزیر (۱۹۹۳) است که روایی پرسشنامه توسط کارشناسان حوزه آموزش و روان شناسان حوزه تعلیم و تربیت مورد برسی قرار گرفت و پس از انجام اصلاحات جزئی مورد تائید نهایی قرار گرفت و پایایی پرسشنامه ها با استفاده از الفای کرنباخ به ترتیب ۷۷/۰ و ۸۲/۰ بدست آمد که نشان از پایایی مطلوب پرسشنامه دارد. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش معکوس تاثیری مثبت و معناداری بر نشاط ذهنی و بازتاب اخلاق اجتماعی دانش آموزان دارد بدین معنا که آموزش معکوس سبب افزایش نشاط ذهنی و بازتاب اخلاق اجتماعی دانش آموزان می گردد.