اپیدمیولوژی لنگش (اهمیت اقتصادی، شیوع و بروز)

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 26

فایل این مقاله در 21 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_ELTIAM-6-2_002

تاریخ نمایه سازی: 9 دی 1402

چکیده مقاله:

صنعت دامپروری از نیمه دوم قرن بیستم، با تغییرات گسترده فرهنگی و اقتصادی (مانند افزایش سطح تحصیلات دامداران و افزایش نسبت قیمت دام به هزینههای دامپزشکی)، توجه به سلامت گله (Herd health) ( به جای توجه ویژه به درمان هر دام) و تمرکز بر پیشگیری بیماریها نسبت به درمان هر مورد از بیماری، جایگاه ویژهای پیدا کرده است. این جمله به این معناست که دامپزشکان امروز، برای پاسخ دادن به نیازهای اقتصادی و بهداشتی جامعه، باید از برنامههای سلامت گله پیروی کرده تا بتوانند با پیشگیری از وقوع بیماریها به افزایش تولید کمک کنند. لنگش به عنوان یکی از زیان بارترین اختلالات در گلههای شیری عنوان شده است. امروزه ضرر اقتصادی بیماریها در گله تنها متوجه هزینههای درمان نیست و تمامی هزینههایی که برای پیشگیری یک بیماری انجام شده و خساراتی که به علت کاهش تولید، حذف و جایگزینی دام جدید در گله، اختلالات تولید مثلی و سایر زیان های از این دست در محاسبات خسارات لحاظ میشوند. لزوم استفاده از اطلاعات بومی در این بخش با توجه به متفاوت بودن هزینههای عنوان شده در نقاط مختلف جهان امری ضروری است. با توجه به افزایش تولیدات دامی از جمله شیر نسبت به تعداد راس گاو در گلهها، و با توجه به این که لنگش به عنوان یکی از عوارض تولید مطرح است، توجه ویژه به این بخش در گله باید مد نظر قرار گیرد. برای دانستن میزان زیانی که به گله به علت لنگش وارد میشود، داشتن درک درست از شاخصهای ابتلا به بیماری در درجه اول اهمیت قرار دارد، چرا که با دانستن شیوع و بروز لنگش در گاوداری امکان محاسبه خسارات وارده برای دامدار فراهم شده و می تواند با اولویت بندی برای درمان، نگهداری یا حذف دام بیمار تصمیم گیری کند. در این مقاله سعی شده است تا با بررسی زیانهای اقتصادی لنگش در سایر نقاط جهان الگویی برای مطالعات و یا تخمین خسارات اقتصادی در ایران فراهم شود. پس از آن با معرفی شیوع و بروز و مطالعات مربوط به آن در ایران و سایر نقاط جهان به بررسی شیوع و بروز لنگش خواهیم پرداخت.

نویسندگان

مرضیه فائزی

دانشگاه فردوسی مشهد

ریحانه سنگتراش

دانشگاه فردوسی مشهد