بدشکلی های خمشی و زاویه ای در گوساله ها

با توجه به تاثیر بسیار زیاد وضعیت آناتومی اندام حرکتی بر عملکرد تولیدی، رفاه حیوان و همچنین پیامدهای اقتصادی ناشی از آن، مطالعه انواع بدشکلی های اندام حرکتی در نوزادان و ارائه روشهای اصلاحی حائز اهمیت زیادی است. بدشکلیهای مادرزادی سیستم حرکتی بیشتر در گوسالهها، برهها و کرهها مشاهده میشود و تاندونهای خمکننده و بازکننده مفاصل فتلاک و پسترن را درگیر میکند. در گوسالهها، بدشکلی خمشی در کارپ و ناهنجاری های خمشی در فتلاک، در اندام های جلویی شایع ترین نوع بدشکلی مادرزادی است. درمان غیر جراحی در مواردی که اندام حرکتی با نیروی دست قابل بازکردن بوده و قسمت شکمی انگشتان در تماس با زمین باشد، انجام می گیرد. درمان جراحی عمدتا در موارد شدید و در گوسالههایی که بکارگیری آتل یا گچ در آنها کارساز نبوده و یا اصلاح بدشکلی ناکافی بوده، بکار می رود. پیش آگهی در گوساله های مبتلا به بدشکلی خمشی خوب است. بدشکلی های زاویهای اندام، به انحراف اندام به سمت خارج یا داخل اشاره دارد. جهت بررسی محل آناتومیکی بدشکلی و میزان آن، نیاز به حالت گماری پشتی-کف دستی (کف پایی) است. هنگامیکه بدشکلی زاویه ای با اختلالات صفحه رشد استخوان مرتبط است، حذف ضریع استخوان و یا تاخیر در رشد صفحه رشد به روش تثبیت صفحه رشد در اصلاح بدشکلی کمک می کند. علاوه بر این، استئوتومی به دو روش closing wedge و step-wise برای اصلاح ناهنجاری زاویه ای است. پیش آگهی بدشکلی زاویه ای مرتبط با عدم تعادل صفحه رشد، مطلوب است. درحالیکه پیش آگهی بدشکلی زاویه ای ثانویه که به دنبال جراحات ارتوپدی در اندام مخالف ایجاد می شود، بسیار ضعیف است.