بررسی پارامترها و مدل های روسازی در تصادفات جاده ای

رشد سریع فناوری ساخت وسیله نقلیه، باعث افزایش دائم سرعت و نیاز بیش ازپیش به ترمز و اصطکاک شده است. مطالعات بین المللی نشان داده اند که افزایش متوسط سرعت، باعث ایجاد خسارات بیشتر در تصادفات شده است. برای تعیین عملکرد راه می توان از پارامترهای مختلفی نظیر حجم، سرعت، ایمنی، وضعیت روسازی استفاده کرد. یکی از پارامترهای مرتبط با ایمنی تعداد تصادفات می باشد. تحقیقات بسیاری درباره بررسی روابط بین پارامترهای مختلف راه و تعداد تصادفات صورت گرفته است ولی درزمینه پارامترهای مختلف راه و تعداد تصادفات صورت گرفته است ولی درزمینه پارامترهای مختلف روسازی راه و بررسی آن بر سطح عملکردی آن (خصوصا شاخص های گوناگون تصادفات) مطالعات جامع و کافی خصوصا در ایران صورت نگرفته است در مطالعاتی که تاکنون صورت گرفته است ارتباط نرخ تصادفات یا فراوانی تصادف در حیطه تعداد باندها، عرض باند، وجود خط میانه، نوع خط میانه، عرض شانه، چگالی دسترسی، تعداد تقاطع های مشاهده شده در هر بخش جاده، محدودیت سرعت، درجه قوس قائم، قوس افقی، طول قطعه راه، وضعیت آب وهوا، زمان هرروز هفته و سایر متغیرهای موثر پرداخته اند. در این مقاله سعی شده است که به بررسی پارامترها و مدل های روسازی در تصادفات جاده ای بپردازد.