بررسی ظرفیت های گردشگری غذا (مطالعه موردی: بررسی غذاهای بومی محلی استان قم)

نظام غذایی به مثابه بخشی از میراث فرهنگی جامعه، دارای ظرفیت های متعددی برای مطرح شدن در حوزه گردشگری است. نظام غذایی دریچه هایی گشوده است که گردشگران باتجربه و چشیدن آن، به عمق فرهنگ محلی وارد شده و تفاوتی که درک و لمس آن مهمترین انگیزه است را با فرهنگ خود از طریق طعم و ذائقه درک می کند. گردشگری غذا در فضای جغرافیایی خاص خود و در ارتباط با سایر بخش ها از اهداف پرطرفدار و پردرآمد در کشورهای توسعه یافته در امر گردشگری محسوب می شود. گردشگری غذایی می تواند به منافع اقتصادی فراوانی منجر شود، و بسیاری آن را ابزاری برای توسعه محلی قلمداد کرده اند که می تواند به تحریک اقتصاد یاری رساند و از مشاغل موجود حفاظت کند و همچنین باعث ایجاد اشتغال گردد. هدف از این پژوهش، بررسی غذاهای محلی قم و میزان تاثیرگذاری آن بر جذب گردشگران و توسعه گردشگری این خطه از کشور است. مطالعه مزبور به لحاظ هدف کاربری و از نظر روش، توصیفی است. همچنین گرداوری اطلاعات و داده ها به شیوه مطالعات اسنادی – کتابخانه ای انجام شده است. نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که غذاهای محلی قم، از ظرفیت های بالایی در جذب و ماندگاری گردشگر برخوردار است و متولیان امر با بها دادن به این موضوع، می توانند گردشگران بیشتری را در مدت زمانی طولانی تر در قم میزبانی کرده، و این خطه را از مزایای فرهنگی و اقتصادی آن بهره مند سازند.