آسیب شناسی جایگاه آبخیزداری در اسناد پنج ساله ی توسعه کشور

کشور جمهوری اسلامی ایران پس از انقلاب شکوهمند اسلامی با تدوین اسناد بالادستی مانند برنامه های پنج ساله ی توسعه سعیکرده است ایران را به کشوری توسعه یافته، متناسب با مقتضیات فرهنگی، جغرافیایی و تاریخی خود و متکی بر اصول اخلاقی وارزش های اسلامی، ملی و انقلابی مبدل سازد. این اسناد با توجه به شرایط و الویت های زمانی حاکم بر کشور دارای بخش هایمختلفی از نظر حوزه های مورد توجه حاکمیت و مدیریت کشور بوده است. کیی از مه مترین این بخش ها، مسائل و اهداف موردنظر در بخش کشاورزی و محیط زیست و منابع طبیعی می باشد. لذا بررسی میزان توجه برنامه های پنج ساله ی کشور به جایگاه حفاظتخاک و آبخیزداری سبب درک جامعی از تناسب برنامه ریزی ها با واقعیت ها و معضلات موجود در منابع طبیعی کشور خواهد شد. مطالعه ی اسناد پنج ساله ی توسعه ی کشور نشان می دهد که برنامه ریزان تلقی و درک صحیحی از نقش حوزه های آبخیز و حفاظت آب و خاک و آبخیزداری در تولید ناخالص ملی و تحقق توسعه ی پایدار ندارند. بر همین اساس در اکثر برنامه ها رویکرد دقیق و مشخصی در مورد حفاظت از این منابع تکلیف نشده و به مواد قانونی محدود و اغلب کلی و کیفی بسنده شده است.