روند تغییرات رواناب و کیفیت آب سطحی در رودخانه گرگانرود

با توجه به اهمیت ارزیابی پارامترهای هیدرولوژیکی از جمله کیفیت آب و جریان رودخانه و یافتن تغییرات آن ها در دوره زمانی بلند مدت، توجه به روش های ارزیابی روند های آماری بیشتر شده است . در این تحقیق روند شش سری زمانی سالانه از متغیر های مهم کیفیت آب و دبی در ۷ ایستگاه منتخب حوزه آبخیز گرگانرود از سال ۱۳۵۰ تا ۱۳۸۸ با استفاده از ۴ روش غیرپارامتری اسپیرمن ، من -کندال، تخمین گر شیب سن و هوجز- لهمن و به طور مقایسه ای بررسی گردید . نتایج نشان داد که به غیر از آزمون هوجز-لهمن که هیچ روندی را نشان نداد بقیه روش ها داری نتایج تقریبا مشابهی بودند. نتایج کلی این روش ها را می توان به طور مختصر به شرح ذیل بیان کرد : (۱) غلظت HCO۳ درایستگاه­های تنگراه، تمر، گالیکش و لزوره کاهش نشان داد ، اما در مکان های نمونه برداری دیگر روندی مشاهده نشد، (۲) روند افزایشی (با شیب مثبت) معنی داری در مورد SO۴ در ایستگاه رامیان مشاهده شد، (۳) مجموع مواد محلول مطابق آزمون اسپیرمن در ایستگاه تمر روند افزایشی  در گالیکش روند کاهشی داشته است؛ اما براساس آزمون های من-کندال و سن روند در سه ایستگاه تخمین زده شد که مسیر روند در ایستگاه های تمر و گالیکش مشابه با آزمون اسپیرمن و در ایستگاه رامیان روند افزایشی مشاهده شد، (۴)  غلظت های SAR] در سه ایستگاه تمر، گالیکش و تقی آباد افزایش یافته اما درایستگاه های دیگر هیچ تغییر معنی داری یافت نشده است ، (۵) نقاط تغییر معنی دار برای سختی کل آب در ایستگاه های تنگراه و گالیکش با شیب مثبت مشخص شد، (۶) روندی با کاهش شیب معنی دار در رابطه با داده های سری های زمانی دبی در دو ایستگاه تمر و رامیان یافت شد، اما در مکان های نمونه برداری دیگر روندی مشاهده نشد . براساس تجزیه و تحلیل ها، روند معنی داری مربوط به متغیر های کیفیت آب به خصوص در قسمت شرقی حوضه مشاهده شد.