مقیاس بزرگی در شبکهء لرزه نگاری تبریز

شبکهء لرزه نگاری دیجیتالی تبریز مرکب از هشت ایستگاه لرزه نگاری سه مولفه ای، برای ثبت زمین لرزه های محلی در شمال غرب ایران نصب شده است. این شبکه در اوا خر سال ۱۹۹۵ شروع به فعالیت کرد. بررسی داده های آرشیو شده در فاصلهء زمانی ۱۹۹۵ تا دسامبر ۲۰۰۴ نشان می دهد که برای تعیین بزرگی در این شبکه از یک روش و فرمول واحد استفاده نشده است. مقایسهء مقادیر بزرگی تعیین شده برای زمین لرزه های ثبت شده در شبکهء لرزه نگاری تبریز با آنچه که دربولتن ISC/NEIC منتشر شده است نشان می دهد که در شبکهء لرزه نگاری تبریز بزرگی زمین لرزه های رخ داده در فواصل دورتر کم تر از انچه که باید باشد برآورد می شوند. با استفاده از مقادیر بزرگی تعیین شده در شبکهء تبریز، مقادیرmb یک فرمول به صورت M=log(?/۴?)+۲.۶log(?)-۲.۲که ی با دامنه (peak-to-peak) بر حسب میکرومتر در ثانیه و ? فاصله رومرکزی برحسب ثانیه است برای تعیین بزرگی رویدادهای واقع در فواصل بیشتر از ۱۷۰ کیلومتر از ایستگاه لرزه نگاری ارائه شد. بررسی صورت گرفته نشان می دهد که مقادیر بزرگی برآ ورد شده با استفاده از این رابطه در مقایسه با فرمولی که اکنون در شبکه تبریز استفاده می شود، دقیق تر است.