Minocycline Prevents Depression-like Behavior After Co-administration With Dexamethasone or Cyclosporine-A in Mice
محل انتشار: مجله تحقیقات دارویی و بیومدیک، دوره: 9، شماره: 3
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: انگلیسی
مشاهده: 55
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PBRE-9-3_006
تاریخ نمایه سازی: 9 دی 1402
چکیده مقاله:
Background: In animal studies, minocycline (Mcy) has been proven to have antidepressant effects. In addition to modulating peripheral and central pro-inflammatory pathways, Mcy may regulate the hypothalamic-pituitary-adrenal (HPA) axis and the mechanistic target of rapamycin (mTOR) signaling pathway. This study aims to evaluate the antidepressant-like effect of Mcy in mice following injection of dexamethasone (Dex) or cyclosporine-A (CsA).
Methods: Male NMRI mice were randomly divided into eight groups of ۶, including control, Dex ۰.۲۵ mg/kg, CsA ۲۰ mg/kg, Mcy ۴۰ mg/kg, Dex+Mcy, Dex+fluoxetine ۲۰ mg/kg, CsA+Mcy, and CsA+fluoxetine. All drugs were injected intraperitoneally (except for Dex, which was subcutaneous injection) once daily for ۳ days. The locomotor activity, forced swimming test (FST), and sucrose preference (SP) test were performed on day ۴.
Results: Mcy alone reduced immobility time in the FST (۲۷.۰±۶.۴ s) compared to the control group (۱۰۴±۳.۹ s) (P<۰.۰۰۱). After the co-administration of Mcy and Dex, the immobility time significantly decreased (۷۹.۵±۶.۵ s) compared to the Dex group (P<۰.۰۰۱). It also decreased following the co-administration of Mcy and CsA (۶۷.۵±۲۰.۸ s) compared to the CsA group (P<۰.۰۰۱). Results were similar in the groups treated with fluoxetine plus Dex or CsA. Significant differences were not observed in the locomotor activity test.
Conclusion: Mcy prevents depression-like behavior in mice during the FST when it is co-administrated with CsA or Dex. The possibility of the positive effect of Mcy on the HPA axis and the mTOR signaling pathway should be examined in further studies.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
Azadeh Mesripour
Department of Pharmacology and Toxicology, School of Pharmacy and Pharmaceutical Sciences, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran.
Sara Pezeshki
Isfahan Pharmaceutical Sciences Research Center, School of Pharmacy and Pharmaceutical Sciences, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :