بررسی مقدار ترسیب کربن در زی توده هوایی برخی ارقام جنگلکاری شده صنوبر

یکی از مهم ترین راهکارهای شناخته شده در کاهش کربن اتمسفر، ترسیب کربن توسط درختان است. پژوهش حاضر در باغ کشاورزی شهرستان خرم آباد انجام گرفت. با استفاده از طرح بلوک های کامل تصادفی و در هر واحد آزمایشی تعداد سه درخت پنج ساله انتخاب و در دو گروه و در مجموع ۱۲ رقم صنوبر در سه تکرار انتخاب شدند. برای مقایسه میانگین و انتخاب تیمار یا تیمارهای برتر هر گروه از داده ها از آزمون چند دامنه دانکن و برای مقایسه نتایج دو گروه نیز از روش T مستقل استفاده شد. نتایج نشان داد که در هر دو گروه کلن (تاج باز و بسته) صنوبر از نظر میزان رویش و مقدار ترسیب کربن اختلاف معنی دار در سطح ۱ درصد وجود دارد. به طوری که در گروه تاج بسته رقم  P.nigra ۴۲.۵۳با مقدار ۶۷۱۴/۲ متر مکعب رویش و ترسیب سالانه ۸/۲۴۶۰ کیلوگرم (حدود ۵/۲ تن) کربن در هکتار بیشترین کارکرد را به خود اختصاص دادند و در گروه تاج باز کلن P. X. pacher با ۰۶۱۸/۳ متر مکعب رویش و با ترسیب ۹۰۹/۱۹۸۷کیلوگرم (حدود ۲ تن) کربن در هکتار بیشترین بازدهی را داشتند. همچنین با اینکه گروه صنوبرهای تاج باز رویش بیشتری نسبت به گروه تاج بسته داشتند، از نظر ترسیب کربن بین دو گروه اختلاف معنی داری مشاهده نشد که دلیل آن را شاید بتوان کمتر بودن چگالی درختان تاج باز دانست. تحقیقات بیشتری درباره ترسیب کربن گونه های مختلف درختی و جنگلکاری با گونه های تند رشد با پتانسیل زیاد ذخیره کربن در زمینه کمک به کنترل دی اکسید کربن جو توصیه می شود.