مطالعه تاثیر برخی عوامل محیطی بر تراکم شپشک سفید پنبه ای راش Cryptococcus fagisuga Lindinger بر روی درختان راش شرقی Fagus orientalis Lipsky (مطالعه موردی: جنگل خیرود)

به منظور بررسی تاثیر برخی عوامل محیطی بر تراکم شپشک سفید راش بر درختان راش، پس از جنگل گردشی های اولیه، سطحی معادل ۱۰ هکتار راش ممرزستان آلوده در سه دامنه ارتفاعی پایین بند، میان بند و بالابند جنگل خیرود تعیین شد. در هر دامنه ارتفاعی، ۱۲ پایه آلوده به این حشره به صورت تصادفی تعیین و مشخصات آنها یادداشت شد. تاثیر زبری پوست درختان راش و جهت های تنه درخت و ارتفاع از سطح زمین بر تراکم شپشک سفید راش و طول آلودگی درختان مناطق مورد مطالعه با استفاده از تحلیل ناپارامتری و آزمون کروسکال والیس و فریدمن تعیین شد. براساس نتایج به دست آمده، راش های با پوست زبر و شیارهای عمیق با میانگین ۵/۵ بیشترین شدت تراکم شپشک را به خود اختصاص دادند. تراکم این شپشک در جهت شمال و شرق تنه درختان راش به طور معنی داری بیش از تراکم آن در جهت جنوب و غرب تنه بود. بیشترین شدت تراکم شپشک سفید راش با میانگین ۴/۴ در ارتفاع ۵/۲ متری تنه مشاهده شد. با افزایش ارتفاع از سطح دریا درصد فراوانی پایه های آلوده ابتدا از ۸/۲۳ درصد به ۳/۲۸ درصد افزایش و سپس به ۴/۱۵ درصد کاهش یافت. تراکم شپشک راش در بالابند با ۳۰ درصد تراکم شدید و طول آلودگی درختان راش با میانگین ۳۵/۵ و ۵/۷ متر به ترتیب در میان بند و بالابند بیشتر بود. براساس نتایج می توان اظهار کرد طبقه قطری ۶۰-۴۰ سانتی متر با ۳۶ درصد فراوانی آلودگی و ۳۸ درصد تراکم شدید شپشک، بهترین قطر برای تشکیل کلونی شپشک سفید راش در این منطقه است.