برآورد ارزش تفرجی منطقه جنگلی حسنگاویار با استفاده از روش ارزش گذاری مشروط و روش هزینه سفر فردی

هدف از اجرای این تحقیق، برآورد ارزش تفرجی منطقه جنگلی حسنگاویار شهرستان نورآباد با استفاده از دو روش ارزشگذاری مشروط و روش هزینه سفر فردی است. در روش ارزشگذاری مشروط، به‎منظور برآورد تمایل به پرداخت افراد، از مدل لوجیت برمبنای روش حداکثر درستنمایی استفاده شد. در روش هزینه سفر، تابع تولید سفر با فرمهای تابعی خطی، لگاریتمی، خطی- لگاریتمی، و لگاریتمی- لگاریتمی برآورد و از بین آنها براساس معیارهای اقتصادسنجی، فرم تابعی خطی انتخاب شد. نتایج روش ارزشگذاری مشروط نشان داد که میانگین تمایل به پرداخت هر فرد برای بازدید از این پارک ۱۷۹۱۹ ریال و ارزش تفریحی هر هکتار از تفرجگاه ۵/۵۳۵۵۳ ریال در سال است. نتایج روش هزینه سفر نیز نشان داد که مازاد مصرف کننده برای هر فرد به ازای هر بازدید ۷۶/۳۹۳۰۹ ریال و ارزش تفرجی سالانه هر هکتار از تفرجگاه، ۱۱۷۳۴۳ ریال در هکتار در سال است. همچنین نتایج این بررسی نشان داد که تفاوت معناداری (۵ درصد خطا) بین دو روش استفاده شده در این بررسی وجود دارد. از نتایج این تحقیق میتوان در تعیین قیمتهای ورودی مناسب استفاده کرد. ازآنجا که ارزش تفریحی فوق، مقدار چشمگیری است، لزوم حفاظت، توسعه و بهبود کیفیت و امکانات پارک آشکار میشود.