مقایسه اثرات تجویز داخل عضلانی و خوراکی متیل پردنیزولون بر فاکتورهای همودینامیکی و بیوشیمیایی گربه

مطالعه حاضر با هدف مقایسه ی دو شیوه تجویز (تزریقی و خوراکی) متیل پردنیزولون و اثر آن بر آنزیم های کبدی و فاکتورهای همودینامیکی صورت گرفت. این مطالعه یک کارآزمایی بالینی ۳ گروهه بود که روی ۱۵ گربه سالم بومی نژاد مو کوتاه صورت گرفت. نمونه ها به صورت تصادفی به ۳ گروه کنترل (دریافت ۵ سی سی آب مقطر)، پردنیزولون خوراکی (mg/kg ۵) و پردنیزولون با تزریق داخل عضلانی (mg/kg ۵) تقسیم شدند. فاکتورهای همودینامیکی (تعداد ضربان قلب، تنفس و دمای بدن) پیش از تجویز دارو و ۱۰، ۳۰ و ۶۰ دقیقه پس از آن و فاکتورهای بیوشیمیایی کبد (ALP، AST و ALT) پیش از تجویز دارو و ۲۴ و ۴۸ ساعت پس از آن اندازه گیری شدند. تزریق پردنیزولون یکبار با دوز با دوز mg/kg ۵ به صورت داخل عضلانی صورت گرفت. نتایج بدست آمده حاکی از آن بود که تغییرات دمای بدن قبل و بعد از مداخله در هیچ یک از گروه ها از نظر آماری معنی دار نبود. با این حال، تغییرات تعداد تنفس در گروه پردنیزولون خوراکی (۰۰۷/۰=P) و گروه پردنیزولون تزریقی (۰۴/۰=P) قبل و بعد از مداخله به لحاظ آماری تفاوت معنی داری داشت. تغییرات میانگین ضربان قلب قبل و بعد از مداخله (۰۰۷/۰=ALP،(P (۰۰۵/۰>P) و ALP (۰۰۹/۰=P) تنها در گروه پردنیزولون تزریقی معنی دار بود. تغییرات میانگین AST قبل و بعد از مداخله در دو گروه پردنیزولون خوراکی (۰۰۳/۰=P) و پردنیزولون تزریقی (۰۴/۰=P) معنی دار بود. تجویز پردنیزولون با دوز mg/kg ۵ هم به صورت خوراکی و هم به صورت تزریقی می تواند در کوتاه مدت، منجر به تغییر در فاکتورهای کبدی و قلبی و تنفسی شود. با این حال، میزان این تغییرات در گروه پردنیزولون تزریقی به صورت معنی داری بیش از گروه پردنیزولون خوراکی بود.