تعیین مهم ترین عوامل فیزیوگرافی تاثیرگذار بر پراکنش گونه ارغوان افغانی (Cercis griffithii) به منظور معرفی مدل پراکنش مکانی

اعمال مدیریت صحیح و کارامد جنگل ها مستلزم داشتن اطلاعات کافی از عوامل محیطی و حد تاثیر آنها بر پوشش گیاهی است. هدف تحقیق حاضر، تعیین مهم ترین عوامل فیزیوگرافی (شیب، جهت دامنه، ارتفاع از سطح دریا و آبراهه ها) تاثیرگذار در پراکنش گونه ارغوان جهت تهیه نقشه گستره پراکنش ارغوان و مدلسازی پراکنش مکانی این گونه است. به این منظور نقشه های طبقات شیب، طبقات جهت، طبقات ارتفاعی و نقشه فاصله از آبراهه با استفاده از نقشه های توپوگرافی رقومی منطقه مورد پژوهش با مقیاس ۲۵۰۰۰/۱ تهیه شد. برای بررسی تاثیرات هر متغیر در پراکنش این گونه و مدلسازی نقشه پراکنش، از روش آماری رگرسیون لجستیک استفاده شد. نتایج نشان داد که متغیرهای ارتفاع از سطح دریا و فاصله از آبراهه ها با پراکنش گونه ارغوان ارتباط معنی داری دارند. ارتفاع از سطح دریا مهم ترین عامل پراکنش گونه ارغوان در منطقه مورد پژوهش تشخیص داده شد. نتایج  بیانگر بیشترین حضور گونه ارغوان در ارتفاعات پایین تر از ۱۱۰۴ متر از سطح دریا و در فواصل کمتر از ۱۰۰ متر از آبراهه ها است. مدل سازی بر اساس دو متغیری که ارتباط معنی داری با پراکنش گونه مورد پژوهش داشتند و ضرایب به دست آمده از روش رگرسیون لجستیک، انجام گرفت. نتایج اعتبارسنجی مدل با Nagelkerke R Square حدود ۵۶۶/۰ و ضریب منحنی راک ۸۷۱/۰ نشان از دقت، برازش و اعتبار خوب مدل به دست آمده داشت.