تاثیر اجرای شیوه تک گزینی بر تنوع گیاهان چوبی (مطالعه موردی: سری جنبه سرا- گیلان)

در این پژوهش تغییرات تنوع گونه ای گیاهان چوبی پس از اجرای شیوه تک گزینی در توده های راش، راش- ممرز و ممرز طرح جنگلداری جنبه سرا، واقع در غرب استان گیلان، بررسی شد. برای بررسی و مقایسه تغییرات تنوع گونه ای توده های جنگلی طی ده سال اجرای طرح، از اطلاعات برداشت شده توسط کارشناسان اداره کل منابع طبیعی استان گیلان برای تهیه طرح اولیه و تجدید نظر، استفاده شد. در این طرح ها، آماربرداری به روش منظم تصادفی در ابتدا و انتهای دوره ده ساله (۱۳۸۲-۱۳۷۲) انجام گرفت. ابعاد شبکه آماربرداری۱۵۰×۲۰۰ متر، شکل قطعات نمونه دایره ای و مساحت ۱۰ آر در نظرگرفته شد. به منظور ارزیابی تنوع گونه ای در قطعات نمونه از شاخص های غنای گونه ای، تنوع گونه ای شانون و سیمپسون و یکنواختی شانون استفاده شد. همچنین میانگین شاخص های تنوع گونه ای مختلف در هر قطعه نمونه محاسبه و برای آزمون معنی دار بودن اختلاف بین میانگین شاخص ها در دو آماربرداری، از آزمون آماری t استفاده شد. نتایج نشان داد که شاخص های غنای گونه ای، تنوع گونه ای شانون و سیمپسون هم در توده های ممرز و هم در توده های راش - ممرز پس از اجرای شیوه تک گزینی افزایش یافته است، اگرچه اختلاف بین میانگین ها از نظر آماری معنی دار نیست. ازاین رو شیوه تک گزینی را می توان به عنوان یک شیوه جنگل شناسی مناسب به منظور حفاظت از تنوع گونه ای در کنار تولید چوب در توده های راش- ممرز و توده های ممرز جنگل های طبیعی شمال کشور به کار گرفت.