بررسی کمی و کیفی توده دست کاشت توسکای ییلاقی (Alnus subcordata) ۱۹ ساله در منطقه سیاهکل

توسکای ییلاقی یکی از گونه های سریع الرشد و بومی کشور است که طی دو دهه اخیر توده های خالص و همسال آن در نقاط مخروبه جنگل های شمال ایجاد شده است. این تحقیق با هدف بررسی کمی و کیفی توده دست کاشت توسکای ییلاقی ۱۹ ساله، به مساحت ۱۰ هکتار و فاصله کاشت اولیه ۲×۲ متر در جنوب منطقه سیاهکل انجام شد. تعداد ۲۰ قطعه نمونه مربعی شکل، هر یک به مساحت ۴۰۰ متر مربع بر اساس روش آماری منظم تصادفی در منطقه مورد نظر پیاده شد. مشخصه های کمی وکیفی (قطر برابر سینه، ارتفاع کل، طول تاج سبز، کیفیت تنه و میزان شادابی تاج) درختان توسکا در هر قطعه نمونه برداشت شد. سپس تعداد در هکتار، درصد زنده مانی، قطر متوسط، ارتفاع متوسط، متوسط رویش سالیانه قطری و ارتفاعی، متوسط موجودی در هکتار، متوسط رویش حجمی سالیانه در هکتار، متوسط طول تاج سبز و متوسط ضریب قدکشیدگی توده محاسبه شد. تعداد در هکتار و مقدار زنده مانی توسکای ییلاقی به ترتیب ۲۱۰۵ اصله و %۵/۸۴ بود. میانگین قطر برابر سینه، ارتفاع کل و طول تاج سبز درختان توسکا به ترتیب ۱۱/۱۳ سانتی متر، ۸/۱۳ متر و ۳/۵ متر بدست آمد. متوسط ضریب قدکشیدگی توده ۴۳/۱۰۶ محاسبه شد. متوسط رویش قطری و ارتفاعی بر حسب سن به ترتیب ۶۶/۰ و ۵۴/۷۱ سانتی متر بدست آمد. همچنین مقدار موجودی در هکتار و متوسط رویش حجمی سالیانه در هکتار به ترتیب ۴۹/۲۵۱ و ۲۳/۱۳ متر مکعب محاسبه شد. از نظر کیفیت تنه، %۶/۳۴ از درختان درجه ۱، %۴۵ درجه ۲ و %۴/۲۰ درجه ۳ بودند. همچنین از نظر شادابی تاج، %۳/۶۱ از درختان درجه ۱، %۵/۲۲ درجه ۲ و %۲/۱۶ درجه ۳ بودند. این تحقیق نشان داد که به دلیل عدم اجرای عملیات پرورشی و بویژه تنک کردن در توده دست کاشت توسکای ییلاقی، توده مورد بررسی از نظر خصوصیات کمی و کیفی، بویژه مقدار رویش سالیانه قطری و ارتفاعی، دارای وضعیت مناسبی نیست و بر اجرای تنک کردن در چنین توده هایی تاکید می شود.