بررسی امکان تهیه نقشه خشکیدگی تک درختان بلوط ایرانی(Quercus brantii Lindl.) با استفاده از تصاویر ماهواره ای Rapideye وAster-L۱B

مسئله ای که امروزه برخی توده های جنگلی را در ناحیه رویشی زاگرس تهدید می کند، وقوع خشکیدگی در درختان بلوط ایرانی است. در سال های اخیر، توده های بلوط ایرانی در منطقه دشت برم استان فارس نیز با خشکیدگی شدیدی مواجه بوده اند. در حفاظت و مدیریت این جنگل ها، به کارگیری سنجش از دور ماهواره ای تا حد زیادی از دشواری و هزینه های تشخیص این پدیده به روش میدانی می کاهد. تاکنون استفاده از تصاویر ماهواره ای رایج با تفکیک مکانی و طیفی متوسط مانند تصاویر Aster– به تنهایی- در تشخیص خشکیدگی تک درختان در مقایسه با خشکیدگی در سطح توده های جنگلی نتایج رضایت بخشی را نشان نداده است. در پژوهش حاضر، قابلیت های مکانی تصاویر سنجنده جدید Rapideye در کنار سنجنده چندطیفی Aster-L۱B در تشخیص خشکیدگی تک درختان بلوط بررسی شده است. همچنین از روش های پردازش تصویر چندسنجنده ای، طبقه بندی نظارت شده و آزمون های تفکیک پذیری طیفی به فراوانی استفاده شده است. نتیجه بررسی صحت نشان می دهد که صحت کلی و ضریب کاپای نقشه خشکیدگی تک درختان برای تصاویر Aster به ترتیب ۷۵ و ۵۶ درصد است و فنون تلفیق تصاویر چندسنجنده ای به کار رفته، به ویژه به روش گرام- اشمیت چندسنجنده ای آن را تا ۹۴ و ۸۸ درصد افزایش می دهد. تصاویر Rapideye به تنهایی نیز به ترتیب معیارهای صحت ۹۷ و ۹۴ درصد را ارائه می کند که نشان دهنده قابلیت اختصاصی باند لبه قرمز در شناسایی موضوعات ناشی از ماهیت فیزیولوژیکی پوشش های گیاهی مانند خشکیدگی است.