سامانه های سرمایش غیرفعال مبتنی بر عناصر معماری بومی و تاثیر آن بر بهینه سازی مصرف انرژی

روند رشد جمعیت در سراسر جهان و نیاز آن ها به مسکن باعث شده است که انرژی بسیاری در بخش مسکونی مصرف شود که عمده این انرژی بخصوص در اقلیم های گرم و خشک مربوط به سرمایش و سیستم های تهویه مطبوع است که در نهایت این روند منجربه نابودی محیط زیست می شود. بهره گیری از معماری بومی و خصوصیات آن در مورد سامانه های سرمایش غیرفعال به منظور جلوگیری از هدر رفت این انرژی ها بسیار مفید به نظر می رسد. در این پژوهش با روش تحقیق کیفی و استفاده از منابع و اسناد کتابخانه ای به همراه مشاهدات میدانی سعی شد، داده ها و اطلاعات مربوط به این سامانه ها و تاثیر آن ها بر بهینه سازی مصرف انرژی به دست آید. این داده ها در نهایت به روش کیفی-توصیفی و تحلیلی، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و بر اساس پیشینه ها و مدارک علمی درک شد که سامانه های سرمایشی غیر فعال الهام گرفته از معماری بومی در اقلیم گرم و خشک در بهینه سازی و کاهش مصرف انرژی ساختمان موثر هستند