ارزیابی و اولویت بندی شیوه های حمل و نقل پایدار شهری در کلانشهر مشهد با استفاده از تکنیک AHP

این پژوهش با هدف ارزیابی و اولویت بندی شیوه های حمل و نقل پایدار شهری در کلانشهر مشهد با استفاده از تکنیک AHP انجام گرفته است. در این پژوهش مولفه های کیفیت ایستگاه،کیفیت حمل و نقل،هزینه حمل و نقل و زمان رسیدن به مقصد در چهار شیوه قطار شهری، اتوبوسرانی و مینی بوسرانی و تاکسیرانی مورد بحث و بررسی واقع شده است. پژوهش پیش رو بر اساس هدف از نوع کاربردی و بر اساس نحوه جمع آوری داده ها و اطلاعات یک پژوهش توصیفی پیمایشی است . جامعه آماری این پژوهش شهروندان و مسافران استفاده کننده از وسایل نقلیه عمومی می باشند. از روش نمونه گیری تصادفی ساده برای تعیین حجم نمونه استفاده شد که این مقدار با استفاده از جدول مورگان ۳۸۴ نفر حاصل شده است. مقدار ضریب آلفای کرونباخ برای هر چهار شیوه حمل و نقل مقدار قابل قبولی به دست آمده است. در ادامه جهت رتبه بندی و اولویت بندی مولفه های پژوهش از روش فرایند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) استفاده شد. نتایج نشان داد بین چهار شیوه، استفاده از مترو در بالاترین رده و رتبه قرار دارد. همچنین در بین هر چهار شیوه، مولفه کیفیت ایستگاه، مولفه کیفیت سیستم حمل و نقل،کمترین هزینه های حمل و نقل و زمان رسیدن به مقصد به شیوه مترو تعلق گرفته و این شیوه نسبت به سایر روشها اولویت و کیفیت دارد.