ماهیت و کارکرد نقشه نگاری شناختی در فرایند فراحکمروایی چندسطحی سیستم های کلانشهری

مسئله اساسی در فرایند فراحکمروایی چندسطحی سیستم های کلانشهری کاهش تضاد میان نیروهای اجتماعی از طریق ایجاد فضاهای گفتگو، تولید فهم مشترک درباره مسائل منطقه ای و مواجهه انتقادی با ارزش ها و الگوهای حکمروایی در سطوح مختلف فضایی است. مواجهه با این مسئله مستلزم استفاده از روش شناسی ها و تکنیک های خلاقانه ای است که بتوانند با شرایط پیچیده مناطق کلانشهری معاصر منطبق شوند و در ایجاد فضاهای گفتگو و تولید آگاهی مشترک سهیم باشند. مقاله حاضر می کوشد نحوه کاربرد تکنیک نقشه نگاری شناختی را به مثابه یکی از تکنیک هایی که می تواند فرایند فراحکمروایی چندسطحی را در مناطق کلانشهری تسهیل کند، تشریح و تبیین کند. نوشتار حاضر کاربرد این تکنیک را در فرایند فراحکمروایی چندسطحی مناطق کلانشهری براساس مراحل اصلی زیر تبیین می کند. در گام اول باید سطوح فضایی مختلف یک منطقه کلانشهری را که تضادها و تعارض های اجتماعی را تجربه می کنند، شناسایی کرد. در گام دوم، بازیگران فعال و کلیدی در هر سطح شناسایی می شوند. سپس، بازیگران برحسب معیارهایی مانند اشتراک منافع و همگنی شعاع اثرگذاری کارکردی به مجموعه ای از زیرگروه ها تقسیم می شوند. در گام چهارم، مشارکت کنندگان در هر زیرگروه اقدام به تولید نقشه های شناختی می کنند. در گام پنجم، نقشه های شناختی تولیدشده توسط هر زیرگروه با نقشه های شناختی سایر زیرگروه ها ادغام و تجمیع می شود و یک کلان نقشه شناختی تولید می شود. کلان نقشه های شناختی می توانند فهم مشترک را درباره کنش های جاری در هر سطح فضایی و هر بازیگر، پیامدهای کنش بازیگران و سطوح بر یکدیگر و تصویر آرمانی منطقه کلانشهری تقویت کنند. پیش فرض اساسی نوشتار حاضر در تبیین کاربرد تکنیک نقشه های شناختی در فرایند فراحکمروایی مناطق کلانشهری این است که شکل گیری دانش و فهم مشترک درباره مسائل حکمروایی این مناطق، تضادهای موجود میان نیروهای اجتماعی و اقتصادی را کاهش می دهد.