راهکارهای افزایش تاب آوری مراکز رشد و نوآوری دانشگاه فردوسی مشهد با رویکرد تحلیل و توسعه گزینه های استراتژیک(سودا)

از آنجایی که امروزه یکی از مراکز مهم در جهت ارتقای نوآوری ها و کارآفرینی و توسعه اقتصادی کشور، مراکز رشد و پارک هایعلم و فناوری هستند که با حمایتهای این مراکز، شرکتهای دانشبنیان توسعه یافته و باعث جنب و جوش در چرخه اقتصادیکشور میگردند. پارکهای علم و فناوری میتوانند جریان دانش و فناوری را در میان دانشگاه و مراکز تحقیق و توسعه و صنعتبرقرار کرده و رشد و توسعه اقتصادی را رقم بزنند. در این میان وجود اختلات (ریسک هایی با شدت بالا و احتمال رویداد پایین)خطرآفرین در دنیای امروز سبب به خطر افتادن عمر این مراکز شده و گاها سبب میشود که این مراکزعمر کمتر از ۳ سال راتجربه کنند. به همین جهت این مراکز برای حفظ و بقا نیازمند راهکارهایی میباشند، که بتوانند با این اختلالات مقابله کنند، ازجمله موثرترین راهکارها، میتوان به تابآور ساختن مراکز رشد و نوآوری اشارهکرد. تابآوری ویژگی از یک سازمان جهت پایداریدر طی یک اختلال بزرگ و بازگشت با سرعت پس از رویدادن اختلال است. در ابتدای مطالعه، با بررسی ادبیات موضوع (کتاب،مقاله، پایان نامه و ...) معیارهای مناسبی که به ایجاد و رشد تاب آوری مراکز رشد و نوآوری کمک میکند، شناسایی و سپس ازطریق روش دلفی توسط خبرگان مهمترین و مناسبترین آنها مشخص میگردد. براساس نتایج، هفت میعار چابکی،انعطافپذیری، مشاهده پذیری، خلاقیت فردی و سازمانی، آینده نگری، رهبری در بحران و تفکر سیستمی به عنوان معیارهاینهایی تابآوری انتخاب شدند. سپس در مرحله بعدی براساس رویکرد سودا مولفه های تابآوری مراکز رشد و نوآوری از جهت هاو دیدگاه های مختلف برای ساخت دهی به مسئله مورد پایش قرار گرفتند. که مبنای پایش، مطالب علمی مستند و مصاحبه هایعمیق و نیمه ساختار یافته با خبرگان صاحبنظر در زمینه مراکز رشد و نوآوری میباشد. از تجمیع تمامی نظرات این صاحبنظران،راهکارهای تابآوری مراکز رشد و نوآوری ساختدهی میشوند و بعد از مشخص شدن نقشه راهکارهای افزایش تاب آوری، اجزایآن و همچنین ارتباط بین مولفه ها و عوامل تاثیرگذار بر آن مشخص میشود.