بررسی تاثیر عوامل استرس زایی چالشی بر کاهش فرسودگی شغلی و اهمال کاری کارکنان آموزش و پرورش شهر تبریز

هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر عوامل استرس زایی چالشی بر کاهش فرسودگی شغلی و اهمال کاری کارکنان آموزش و پرورش شهر تبریز می باشد. از لحاظ هدف تحقیق از نوع کاربردی، از لحاظ روش انجام تحقیق توصیفی- پیمایشی می باشند. در این پژوهش جامعه ی مورد مطالعه عبارت بود از کلیه کارکنان آموزش و پرورش شهر تبریز در سال ۱۴۰۱ می باشد که تعداد آنها تقریبا ۸۰۰ نفر می باشد از جامعه ی مورد مطالعه با توجه به جدول مورگان تعداد ۲۶۰ نفر به شیوه ی تصادفی ساده انتخاب شدند.. تحقیق حاضر در دو بخش نظری و عملی انجام شده است. در بخش نظری، اطلاعات لازم با استفاده از روش کتابخانه ای و اسنادی بدست آمد و در بخش عملی، برای جمع آوری اطلاعات از روش میدانی و از پرسشنامه های استاندارد استفاده گردیده است. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و با آزمون رگرسیون انجام گرفته است. نتایج یافته های تحقیق حاکی از آن است که ابعاد استرس زایی چالشی (فشار زمانی، پیچیدگی کار و مسئولیت-پذیری) به عنوان متغیرهای پیش بین بر فرسودگی شغلی کارکنان آموزش و پرورش به عنوان متغیر ملاک تاثیر معنی دار دارد و نتایج نشان می دهد که متغیر فشار زمانی (۲۷/۰BETA=)، پیچیدگی کار (۳۶/۰BETA=)، مسئولیت پذیری (۴۱/۰BETA=)، متغیر فرسودگی شغلی کارکنان آموزش و پرورش را پیش بینی می کنند با توجه به نتایج متغیر مسئولیت پذیری با بتایی ۴۱/۰ در بیشترین میزان و متغیر فشار زمانی با بتایی ۲۷/۰ در کمترین میزان قرار دارد و همچنین ابعاد عوامل استرس زایی چالشی بر اهمال کاری کارکنان آموزش و پرورش به عنوان متغیر ملاک تاثیر معنی دار است و نتایج نشان می دهد که متغیر فشار زمانی (۲۴/۰BETA=)، پیچیدگی کار (۲۶/۰BETA=)، مسئولیت پذیری (۵۵/۰BETA=) متغیر اهمال کاری کارکنان آموزش و پرورش را پیش بینی می کنند با توجه به نتایج متغیر مسئولیت پذیری با بتایی ۵۵/۰ در بیشترین میزان و متغیر فشار زمانی با بتایی ۲۴/۰ در کمترین میزان قرار دارد