بازنگری در عملکرد موزهها در پرتو قواعد گشتالت

در بررسی نمایشگاههای موزه ای از نگاه مخاطب ، متوجه دریافت های متعدد بازدیدکنندگان از اشیاء موزهای و فضای کلی نمایشگاه می شویم . بخش های مختلف نمایشگاه فارغ از وضعیت عینی و بیرونی آنها، در موقعیت ادراک از سوی مخاطب قرار می گیرند. در چنین شرایطی مخاطب دریافت کننده صرف دادههای محیط نمایشگاه نیست ، بلکه نقشی فعال در تفسیر و درک وضعیت موجود در محیط پیرامون دارد که نوعی کنش متقابل از سوی بازدیدکننده نسبت به نمایشگاه محسوب می شود. با توجه به آنچه گفته شد، پژوهش حاضر تلاش کرده تا با پیادهسازی چارچوب نظری گشتالت در موزه نقش موثری در بهبود برخی مشکلات در فضای نمایشگاه داشته باشد و نکاتی را در رابطه با برگزاری موفق نمایشگاه، در حوزهی کیوریتوری و هدایت نمایشگاه در نظر بگیرد. هدف پژوهش حاضر بازنگری موزهها با مفاهیم ادراک بصری گشتالت است . کاربست این قواعد می تواند تاثیرات مثبتی بر کیفیت تجربه ی مخاطب داشته باشد؛ ازهم افزایی چهاراصل »نقش و زمینه ، مشابهت ، مجاورت و سرنوشت مشترک« در موزه می توان در بهبود مسیریابی ، چیدمان، گروهبندی اشیاء بهرهمند شد.