رویکرد تعاملی گرافیک سینمایی در نقاشی قهوه خانه ای

نقاشی قهوه خانه ای ( پرده های بازاری ) پدیده ای نوظهور در تاریخ نقاشی ایران است ، اما خواستگاه اولیه آن ریشه در تاریخ باستان و مذهبی ایران دارد. اگرچه پرداختن به موضوع نقاشی قهوه خانه ای موضوع تازه و بدیعی برای پژوهش نیست ، اما پرداختن به آن از نظرگاه های نو همواره مورد توجه محققان و پژوهشگران بوده است . در این تحقیق از منظر رویکردی تعاملی از تصویر و ساختار روایتی نقاشی قهوه خانه ای با مدیوم گرافیک سینمایی مورد توجه و پژوهش قرار می گیرد. قرابت و نزدیکی ساختار روایتی و جذابیت های تصویری و تقطیع نماها ( نقاشی قهوه خانه ای با سینما) و تقدم و تاخر تاثیر گذاری این دو بر هم ، از جمله سوال های این پژوهش است . این پژوهش با روش توصیفی و تحلیلی این موضوع را بررسی کرده و نتایج حاصله آن در بردارنده این نکته است که سود جستن از ساختارهای روایی نو ظهور در داستان گویی های عامیانه و کهن همواره مورد توجه قرار گرفته و به نوعی با ساختارهای مدرن ، تجهیزات و تکتولوژی این داستان ها ساختار روایتی تازه به خود می گیرند.