بررسی سوزن دوزی های خراسان در طراحی لباس با الهام از ارمگاه مسجد شیخ جام

سوزن دوزی یکی از صنایع دستی و هنرهای ایرانی است که با نخ وسوزن روی پارچه ودیگر بافت ها انجام میگیرد. در سوزندوزی روی سطح پارچه های ساده طرحهایی را با نخهای رنگی ترسیم می کنند. این کار با کمک سوزن و قلاب انجام می شود و بخیه های ظریفی روی پارچه می دوزند. در روشهای اجرای سوزندوزی تنوع زیادی وجود دارد. معمولا برای سوزندوزی از کارگاه گلدوزی -قابی به شکل مستطیل یا دایره برای صاف نگه داشتن پارچه - استفاده می شود. روی پارچه های کتان، زربافت ، ابریشمی ، پشمی و پنبه ای روشهای مختلف سوزندوزی اجرا می شود و در آن از نخ های ابریشمی ، پشمی ، الیاف مصنوعی ، نخ گلابتون، نخ نقده، نخ ملیله و نخ سرمه استفاده می شود. سوزندوزی های سنتی ایران یکی از روشهای دیرینه تزیین جامه و بسیاری از منسوجات است که به نوعی در زندگی بشر کاربرد داشته و دارد .دست دوخت ها به جز جنبه تزیینی و شناسنامه ای که دربرگیرنده اقلیم و جامعه پدیدآورندهاش است در بعضی از اوقات به دلیل عقاید مذهبی روی البسه جلوهگری می کرد. در این پژوهش با روشی توصیفی - تحلیلی ، به بررسی سوزن دوزی خراسان در طراحی لباس و الهاماتی که از مسجد شیخ احمد جام گرفته شده، خواهیم پرداخت .