چگونه توانستم ضعف در املاءنویسی (دیسگرافی ) دانش آموز کلاس اول ابتدایی را طی سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ برطرف کنم ؟

املاء یا هجی کردن از جایگاه ویژهای در برنامه درسی برخوردار است ؛ زیرا در این درس به دانش آموزان فرصت داده می شود تا بتوانند به یک دست نوشت معیار و استاندارد برسند و از این طریق الگوسازی کنند و تولیدهای دیگر خود را به کمک آن ضابطه مند سازند. دیسگرافی یا اختلال در املاء، یک اختلال عمده در نوشتن است . لذا برطرف نمودن این اضطراب از همان پایه اول ابتدایی دارای اهمیت فراوانی می باشد. این پژوهش در سال تحصیلی ۱۴۰۲- ۱۴۰۱ با روش کیفی و به صورت مصاحبه انجام شده است . در این پژوهش وضعیت دانش آموز دارای ضعف در دیکنه نویسی مشاهده شد و به گردآوری اطلاعات از والدین و مدیر و دوستان وی پرداخته شد. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که با استفاده از فلش کارتها، آنگونه در این اقدامپژوهی تدوین شده است ، یکی از اشکال رویکرد کل - واژه می باشد. آموزش کل - واژه رویکردی است که یک واژه از طریق مواجه مرتب دانش آموزان، بدون رمزگشایی واج شناختی آن واژه، آموزش داده می شود؛ نشان داده شد که این رویکرد در آموزش واژههای بی قاعده (تفاوت میان شکل نوشتاری حروف و واج ها در زبان فارسی مانند واژه خواهر) بسیار اثربخش است .