بررسی مدیریت زمان در پروژه های نرم افزاری با کمک فناوری اطلاعات

امروزه استفاده از زمان یا مدیریت زمان، مساله ای حیاتی است. مدیریت زمان کنترل کردن هر ثانیه از زمان نیست، بلکه شامل روش هایی است که مردم از طریق آنها، زمان را برای بهبود زندگی خود به کار می برند. برنامه ریزی و زمان بندی در حوزه های متفاوت مهندسی کاربرد دارند و برای پروژه های مختلف از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشند. اینکه چه کاری باید انجام شود و محدودیت ها بر چگونگی انجام آن به وسیله ی برنامه ریزی تعریف می شود، اما زمان بندی چگونگی و زمان انجام فعالیت ها را مشخص می کند. برنامه ریزی به تخمین زمان و منابع برای هر فعالیت و روابط تقدمی بین فعالیت ها و دیگر محدودیت ها اشاره می کند در حالی که زمان بندی به اختصاص موقتی وظایف و فعالیت های مورد نیاز برای اجرای واقعی برنامه ریزی اشاره دارد. زمان بندی به یکپارچه سازی انواع متفاوتی از اطلاعات، پردازش مدل ها، تعریف ارتباطات بین فعالیت ها و منابع، تعریف اهداف و معیارهای کارایی، الگوریتم ها و ساختمان داده های اساسی نیاز دارد که تمامی این موارد به هم وابسته هستند. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی مدیریت زمان در پروژه های نرم افزاری صورت پذیرفته.روش تحقیق: این مطالعه از نوع توصیفی – تحلیلی بوده و با استفاده از مرور منابع مختلف در این حوزه انجام گرفته است. نتایج: روش های ارائه شده برای حل مسئله زمانبندی با محدودیت منابع تک حالته به دو کلاس مجزا تقسیم می شوند که عبارتند از روش های دقیق و روش های مکاشفه ای. روش های دقیق تضمین می کنند که در صورت وجود جواب، آن را پیدا کنند، در حالتی که روش های مکاشفه ای هیچ گونه تضمینی در مورد پیدا کرد جواب حتی در صورت وجود آن ندارند. این روش ها به وسیله ی اطلاعات کمکی تلاش می کنند جواب بهینه یا جوابی نزدیک به راه حل بهینه بیابند که در این پژوهش این روشها به سه دسته کلی روش های دقیق، مکاشفه ای و فرا مکاشفه ای مورد نقد و بررسی قرار گرفته اند.