ساختمان داده در بلاکچین

بلاکچین به مثابه یک دفتر کل است که از آن در جهت تسهیل فرآیند ثبت معاملات و ردیابی دارایی ها استفاده می شود. از زمان ظهور این فناوری توجه بسیاری از فعالان عرصه های مختلف که به نوعی درگیر با مسئله امنیت اطلاعات و تراکنش ها بودند بدان جلب شد. این توجه بعد از به کار گیری بلاکچین در بستر بیت کوین چند برابر شد به طوری که اکنون در عرصه های مختلف فناوری بلاکچین مورد استفاده قرار می گیرد. بلاکچین متشکل از زنجیره ای از بلاک هاست که به یکدیگر متصل شده اند و این اتصال به صورت شبکه مانند می باشد و به دلیل نوع رمزنگاری و غیرمتمرکز بودن آن امکان هک، حذف یا دستکاری اطلاعات داخل بلوک ها وجود ندارد و این یک مزیت بزرگ برای بلاکچین محسوب می شود. این فناوری برای اولین بار در سال ۱۹۹۱ توسط استوارت هابر و اسکات اسکورنتا طراحی و ارائه شد. بلاکچین در سال ۲۰۰۹ با بیتکوین مطرح شد. در تحقیق حاضر به بررسی ساختار داده های بلاکچین و مکانیزم های به کار رفته در آن برای برقراری امنیت می پردازیم و برخی از ویژگی ها و کاربردهای آن را بررسی کرده و زمینه هایی که پتانسیل به کارگیری بلاکچین در آن ها وجود دارد را معرفی می کنیم.