ساختمان های صفر انرژی ؛ گامی درجهت دستیابی به توسعه پایدار

بزرگ ترین چالش جوامع بشری در قرن بیست و یکم، بحران های زیست محیطی و انرژی است. از آن جا که ساختمان ها، درصد بالایی از مصرف انرژی را به خود اختصاص داده اند، به جهت کاهش بحران انرژی باید به سمت پایداری و کاهش مصرف انرژی گرایش پیدا کنند. از این رو معماری صفر انرژی بر اساس ایجاد تعادل مناسب بین بهره وری انرژی، تولید انرژی تجدید پذیر، آسایش انسان و انتشار کربن، پاسخگو است . یافته های پژوهش حاکی از آن است که ساختمان های صفر انرژی می توانند تمام نیازهای خود به انرژی را با یک روش کم هزینه، با دسترسی محلی به منابع تجدید پذیر و بدون آلایندگی و آسیب به محیط زیست، بر طرف نمایند و همچنین موجب، تعادل در مصرف انرژی با درخواست انرژی، نیاز به انرژی کمتر و کاهش مصرف الکتریسیته، حذف سیستم های زائد مصرف کننده انرژی، کاهش هزینه نگهداری و هزینه های کلی ماهیانه زندگی به علت بالا بودن کارایی سیستم های انرژی و ... می شوند.