بررسی فن آوری معماری پایدار با بتن سبز و تاثیر آن در اکوسیستم منطقه

عموما تصور بر این است که بتن یکی از مصالح بسیار با دوام با عمر فرسودگی بالاست .اما اگر در جای مناسب مورد استفاده قرار نگیرد مخصوصا در محیط های مرطوب گاه دچار خورندگی میشود که در اثر فعل و انفعالات شیمیایی بتن مسلح با میلگرد منجر به فرسودگی و تاثیر منفی آن در زیست بوم منطقه خواهد بود.لذا بتن از نقطه نظر دوام در معرض مشکلات جدی قرار دارد . در این مقاله سعی شده است تکنولوژی های نوین در استفاده از بتن سبز و جایگزینی آن با بتن سنتی در ایجاد معماری ‍پایداررا مورد بررسی قرار داده و تکنولوژی بتن سبز را در کاهش این تخریب به محیط زیست مورد بررسی قراردهیم.هدف از این مقاله تاثیرات بتن مسلح در ساخت و سازه های و تاثیر آن در اکوسیستم منطقه ایی میباشد . لذا طبق بررسی انجام شده در این مقاله علل خورندگی اکثر بتن ها مشخص گردید که از آسیب میلگرد و نوع بتن مصرفی در کنار آب شور وهمچنین درجه اسیدی نامتعارف آب ها ست در نتیجه بهترین راهکار در استفاده از بتن سبز و جایگزینی آن با بتن سنتی ست .زیرا که بتن سبز دارای مقاومت بیشتریست و مصرف آرماتور در بتن سبز کمتر است و همچنین مقدار سیمان مصرفی در بتن سبز کمتر از نوع سنتی آن است. که این موضوع به محیط زیست و سلامت زیست بوم کمک شایانی خواهد کرد.