شناسایی و رتبه بندی عوامل خارجی و داخلی موثر بر بازآفرینی مبتنی بر گردشگری میراثی (مطالعه موردی: شهرمشهد)

گردشگری میراثی به عنوان گردشگری فرهنگی و موتور محرکه توسعه مناطق از مهم ترین مواردی است که نیازمند اتخاذ برنامه های راهبردی منسجم متناسب با پتانسیل ها و شرایط بومی منطقه است. این پژوهش با هدف شناسایی و رتبه بندی عوامل خارجی و داخلی موثر بر بازآفرینی مبتنی بر گردشگری میراثی انجام گرفت. روش تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر روش و ماهیت انجام تحقیق، توصیفی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری شامل کارشناسان شهرداری، سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، اساتید دانشگاهی بودند. روش گردآوری داده های این پژوهش به دوصورت کتابخانه ای و روش میدانی بود و مهمترین ابزارهای گردآوری اطلاعات شامل مصاحبه کیفی و نیمه ساختار یافته با کارشناسان و خبرگان و پرسشنامه ای محقق ساخته بودند. برای رتبه بندی عوامل خارجی و داخلی موثر بر بازآفرینی مبتنی بر گردشگری میراثی، نظرات متخصصان از طریق پرسشنامه مقایسات زوجی جمع آوری و با استفاده از تکنیک تحلیل شبکه ای (AHP) با کمک نرم افزارExpert Choice تجزیه و تحلیل شد. نتایج تحقیق نشان داد که، معیار فعالیت های فرهنگی گذشته و روزمره با وزن ۲۸۴/۰ به عنوان مهمترین عامل بازآفرینی مبتنی بر گردشگری میراثی شهر مشهد دارای بیشترین اولویت تعیین شد. همچنین، معیارهای مکان میراث تجاری با وزن ۲۳۶/۰، سیاست گذاری فرهنگی با وزن ۲۱۳/۰، مدیریت مشارکتی برای گردشگری میراثی با وزن ۱۸۵/۰ و گردشگری میراثی با وزن ۰۸۲/۰ به ترتیب اولویت دوم تا پنجم را بدست آوردند. در انتهای پژوهش براساس نتایج حاصله، پیشنهادات کاربردی ارائه گردید.