بررسی و مقایسه شاخص های ادراک فساد، تراز تجاری، سهولت انجام کسب وکار، سرمایه گذاری خارجی و نوسانات صادراتی در کشورهای عضو سازمان شانگهای

پیمان های منطقه ای یا سازمان های منطقه ای، نقش مهمی در تقویت همکاری های سیاسی، اقتصادی و امنیتی بین کشورها و مناطق دارند. این پیمان ها می توانند به توسعه همکاری های سیاسی، اقتصادی، امنیتی، فرهنگی و مدیریت اختلافات بین کشورها کمک کنند و به حفظ صلح و استقرار ثبات در منطقه کمک کنند سازمان همکاری شانگهای یک سازمان بین المللی سیاسی، اقتصادی و امنیتی است که در سال ۲۰۰۱ و با هدف تقویت همکاری کشورهای عضو ایجاد گردید. و دارای ظرفیت های اقتصادی همچون بزرگ ترین تولیدکنندگان و مصرف کنندگان انرژی دنیا، دربردارنده حدود نیمی از جمعیت جهان و دارابودن از بازار بزرگ مصرف کنندگان، منابع طبیعی همچون نفت و فولاد و... هست. ازآنجایی که برقراری روابط اقتصادی بین کشورها معمولا به شرایط و عوامل مختلفی وابسته است و شاخص های مختلفی در برقراری این رابطه اقتصادی موثر می باشد. در این پژوهش ما ضمن بررسی تاریخچه و ظرفیت های اقتصادی سازمان شانگهای با بررسی گزارش های بین المللی World Investment ، Global Trade، CORRUPTION PERCEPTIONS INDEX و Doing Business شاخص های تراز تجاری، عملکرد صادراتی، نوسانات صادراتی، ادراک فساد، سهولت کسب وکار و سرمایه گذاری خارجی را مورد بررسی قرار داده و ضمن مقایسه وضعیت کشورهای عضو سازمان شانگهای در این شاخص ها، به برخی اقدامات کشورها که منجر به بهبود وضعیتشان شده است را نیز اشاره کرده ایم