معنای «قنوط» در قرآن براساس معناشناسی همزمانی در میدان معنایی ایزوتسو

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 87

فایل این مقاله در 27 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JQSS-5-1_003

تاریخ نمایه سازی: 16 دی 1402

چکیده مقاله:

فهم معنای کلمات قرآن کریم، برای ما مسلمانان از اهمیت ویژه ای برخوردار است. یکی از کلمات قرآنی کلمه «قنوط» است. با توجه به کاربست های قرآنی کلمه قنوط و مشتقات آن، می توان گفت «قنوط» حالتی آمیخته با نارضایتی، غم و اندوه شدید و افراط در غم و یاس خارج از حد طبیعی است. این حالت بیشتر در امور دنیوی، ناشکری و خستگی و ملال طبع و ناآرامی پیش می آیدو منشا آن، عواملی است همچون دست نیافتن به شرایط مورد انتظار، محرومیت از منافع شخصی، سوء ظن به خدا، ولی حمید ندانستن خدا، غفلت از رحمت خدا، چشم دوختن به نعمت و فراموش کردن منعم، احساس مورد رحم واقع نشدن، درحالی که به شدت به آن رحم نیازمند است و توجه انحصاری به اسباب عادی عالم خلقت. این عوامل باعث می شود که حالت قنوط به طور معمول در انسان ایجاد گردد. این پژوهش به روش کتابخانه ای و توصیفی - تحلیلی به روش میدان معنایی ایزوتسو به بررسی این کلمه می پردازد. تاکنون درباره کلمه «قنوط» به این روش پژوهشی انجام نشده است.

نویسندگان

نیلوفر سیدعزیزی

طلبه سطحه ۴، رشته تفسیر تطبیقی ، جامعه الزهرا (ع)، قم ، ایران

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • * قرآن کریمابن درید، محمد بن حسن. (۱۹۸۸م). جمهره اللغه ...
  • ابن سیده، علی بن اسماعیل. (۱۴۲۱ق). المحکم و المحیط الاعظم ...
  • ابن فارس، احمد. (۱۴۰۴ق). معجم مقاییس اللغه (ج۵). قم: مکتب ...
  • ابن مشهدی، محمد بن جعفر. (۱۴۱۹ق). المزار الکبیر. قم: بی ...
  • ابن منظور، محمد بن مکرم. (۱۴۱۴ق). لسان العرب (ج۲، ۷، ...
  • ابنعاشور، محمدطاهر. (۱۴۲۰ق). التحریر و التنویر (ج۲۵). بیروت: موسسه التاریخ ...
  • ابنعطیه، عبدالحق بن غالب. (۱۴۲۲ق). المحرر الوجیز فی تفسیر الکتاب ...
  • ابوهلال عسکری، حسن بن عبدالله. (۱۴۰۰ق). الفروق فی اللغه. بیروت: ...
  • ازهری، محمد بن احمد. (۱۴۲۱ق). تهذیب اللغه (ج۹). بیروت: دار ...
  • جلالی، مهدی؛ نصیری وطن، جواد. (۱۴۰۰). مفهوم شناسی واژه یووس ...
  • جوادی آملی، عبدالله. (۱۳۹۰). تفسیر تسنیم (ج۱). قم: اسراء ...
  • راغب اصفهانی، حسین. (۱۴۱۲ق). المفردات فی غریب القرآن. بیروت: دار ...
  • رکابیان، رشید. (۱۴۰۰). نقش سیاسی رجاء و قنوط در اندیشه ...
  • زاید المطیری، هیا؛ النصیرات، جهاد. (۲۰۱۹م). دلاله اللفظ قنط فی ...
  • ساکی، سارا؛ مروتی، سهراب. (۱۳۹۳). ناامیدی و پیامدهای آن در ...
  • سلطان علیشاه، محمد. (۱۴۰۸ق). بیان السعاده فی مقامات العباده (ج۲، ...
  • سمرقندی، نصر بن محمد. (۱۴۱۶ق). بحر العلوم (ج۲، ۳). بیروت: ...
  • شریعتی، غلام محمد؛ سعیدی روشن، محمدباقر. (۱۳۹۴). رابطه معناشناسی زبانی ...
  • صاحب بن عباد، اسماعیل بن عباد. (۱۴۱۴ق). المحیط فی اللغه ...
  • طباطبایی، سیدمحمدحسین. (۱۳۶۷). نهایه الحکمه (ج۲). تهران: الزهرا ...
  • طباطبایی، سیدمحمدحسین. (۱۳۷۴). ترجمه تفسیر المیزان (مترجم: سیدمحمدباقر موسوی، ج۱، ...
  • طبرسی، فضل بن حسن. (۱۳۷۲). مجمع البیان فی تفسیر القرآن ...
  • طبری، محمد بن جریر. (۱۴۱۲ق). جامع البیان فی تفسیر القرآن ...
  • فخررازی، محمد بن عمر. (۱۴۲۰ق). مفاتیح الغیب (ج۱۹، چاپ سوم). ...
  • فراهیدی، خلیل بن احمد. (۱۴۱۰ق). کتاب العین (ج۵). قم: انتشارات ...
  • فیومی، احمد بن محمد. (۱۴۱۴ق). المصباح المنیر فی غریب الشرح ...
  • مجلسی، محمدباقر. (۱۴۰۳ق). بحار الانوار (ج۳، ۶۹). بیروت: دار احیاء ...
  • مدرس وامقی، سیدمحسن. (۱۳۹۴). یاس در زندگی؛ زمینه ها، آثار، ...
  • مصطفوی، حسن. (۱۳۶۰). التحقیق فی کلمات القرآن الکریم (ج۹). تهران: ...
  • مقاتل بن سلیمان. (۱۴۲۳ق). تفسیر مقاتل بن سلیمان (ج۲، چاپ ...
  • میبدی، احمد بن محمد. (۱۳۷۱). کشف الاسرار و عده الابرار ...
  • نمایش کامل مراجع