رابطه حساسیت به افسردگی با ویژگی های شخصیتی و عواطف مثبت و منفی پرستاران پس از آخرین پیک شیوع کووید- ۱۹

نیروی انسانی باارزش ترین منبع برای سازمانها به شمار می آید و از ارکان اصلی آن محسوب میشود. از این رو درعصری که بیماری کرونا ویروس چالش های بی سابقه ای را ایجاد کرده است؛ به گونه ای که تاثیر قابل توجهی بر اقتصاد، نظامسلامت و پزشکان سلامت داشته است. توجه بیشتر به پرستارانی که همیشه در خط مقدم بحران های مراقبت های بهداشتیهستند و با چالش های عظیم ناشی از همه گیری کووید- ۱۹ روبرو هستند، حائز اهمیت است. به همین دلیل؛ پژوهش حاضربا هدف بررسی رابطه حساسیت به افسردگی با ویژگی های شخصیتی و عواطف مثبت و منفی پرستاران پس از آخرین پیکشیوع کووید- ۱۹ در سال ۱۴۰۱ انجام شده است. نتایج تحلیل همبستگی نشان داد بین حساسیت به افسردگی و ویژگیهایشخصیتی، عواطف مثبت و منفی پرستاران رابطه ای معنادار برقرار می باشد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون حاکی از آن بودکه الگوهای تهییج پذیری، گشودگی به تجربه و وظیفه شناسی به ترتیب با ضریب بتای استاندارد شده ۷۶۲ / ۰ ، ۶۵۹ / ۰ - و۴۷۵ / ۰ - بیشترین تاثیر را در حساسیت به افسردگی پرستاران دارد. متغیر عواطف منفی با ضریب بتای استاندارد شده ۳۹۴ / ۰نیز به طور مثبت در حساسیت به افسردگی تاثیر معناداری اعمال میکند. اما این اثرات در خصوص متغیر عواطف منفیمعنادار نبود. با توجه به اینکه وجود عوامل تنش زای شغلی و محیطی در حرفه پرستاری احتمال بروز واکنش های هیجانینظیر افسردگی و اضطراب و استرس و عواطف منفی را افزایش میدهد؛ توجه مسئولین مربوطه به این متغیرها و ارائهراهکارهای مفید جهت کنترل آن میتواند در حل این چالش راهگشا باشد.