تاثیر استفاده از بیودیزل در کاهش آلایندگی موتور دیزل

بیودیزل عبارت است از استرهای منواکلیل اسیدهای چرب با زنجیرهای طویل که از منابع طبیعی تجدید پذیر مانند روغنهای گیاهی یا چربیهای حیوانی تهیه می شود و تشابه زیادی با گازوئیل دارد که آن را به عنوان یک سوخت جایگزین جدی مطرح می کند. همچنین، بیودیزل سازگار با سوخت متداول گازوئیل بوده و می تواند با هر نسبتی با سوخت گازوئیل مخلوط شود. بیودیزل استفاده شده در این تحقیق متیل استر روغن آفتاب گردان ، با فرمول شیمیایی C55H105O6 می باشد که ترکیبات مختلفی از آن با گازوئیل بر مبنای حجمی (B100 , B40 ,B30, B20, B10, B00) در یک موتور دیزل کم دور لیستر (M8/1) مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج آزمونها که بر اساس آزمایش کوتاه مدت موتور و بر مبنای استاندارد ECR-49 انجام پذیرفت، نشان داد که با افزایش سهم بیودیزل تا 20% حجمی در ترکیب سوخت، بدلیل بهبود کیفیت احتراق ، انتشار آلاینده های UHC , CO به ترتیب تا 73% و 75% نسبت به گازوئیل کاهش می یابد ولی مقدار آلاینده NOx بدلیل فشار و دمای بالای محفظه احتراق در نتیجه احتراق شدیدتر تا 40% نسبت به گازوئیل افزایش می یابد. درضمن استفاده از 20% حجمی بیودیزل در ترکیب سوخت، نه تنها افت توان را به همراه ندارد بلکه مصرف ویژه سوخت ترمزی را نیز کاهش می دهد که به لحاظ اقتصادی بسیار مهم است.