پیامدهای زیست محیطی جنگ از منظر حقوق بین الملل

جنگ همیشه با ویرانی همراه است، کشت و کشتار، خیل زیاد مجروحان، تخریب منازل و ویرانی شهرها وروستاها و به طوری کلی دربدری و بی خانمانی از پیامدهایی است که مجال پرداختن به جنبه های دیگرویرانی ناشی از جنگ را نمی دهد، یکی از عوامل عمده در آلودگی و تخریب محیط زیست، درگیری هایمسلحانه اعم از بین المللی و غیربین المللی است. با استفاده و به کار بردن سلاح های کشتار جمعی(بیولوژیکی، شیمیایی، هسته ای و ..). و شیوه ا و روش های خصمانه تغییر محیط زیست از طریق تغییراتعمدی فرایندهای طبیعت از قبیل آتش فشان ها، زمین لرزه ها، بمباران چاه ها و سکوهای نفتی، بمباران سدهاو نیروگاه های هستهای و دیگر مراکز خطرناک باعث خسارت و تخریب محیط زیست شده و همچنینآلودگی ها و صدمات جبران ناپذیری در سطح بسیار وسیع، شدید و پایدار شده اند. حقوق مخاصمات مسلحانه وحقوق بین الملل محیط زیست به منظور حفاظت از محیط زیست در مقابل این آسیب ها و خسارات، مقرراتو اصولی را تدوین نموده است. برخی از این اصول همانند اصل ۲۶ اعلامیه استکهلم و اصل ۳۴ اعلامیهریودوژانیرو غیر الزامآور و برخی دیگر از قبیل اعلامیه ۱۸۹۹ لاهه، پروتکل ۱۹۲۵ ژنو، کنوانسیون ۱۹۷۲ و۱۹۹۳ پاریس الزام آور می باشد. البته مهمترین قواعد و مقررات حفاظت از محیط زیست در درگیری هایمسلحانه، کنوانسیون انمود و پروتکل اول الحاقی به کنوانسیون های چهارگانه ژنو است، هرچند که فعلا مفادآنها به صورت عرف بین المللی در نیامده است.