حقوق و تعهدات اختصاصی مالک و سازنده زمین در قراردادهای ساخت و ساز

یکی از ویژگی های عصر حاضر، ظهور قراردادهایی جدید است که برای نیازهای که در دوره های گذشته وجود نداشتهیا مورد توجه نبوده، پدید آمده است .مالکان زمین نیز لزوما تخصص و یا توانایی فنی و توان مالی ساخت و ساز را ندارند؛و بنابراین دو گروه صاحبان زمین و صاحبان تخصص فنی و توان مالی، درصد همکاری و مشارکت با یکدیگر بر می ایندو از آن جا که مالک زمین، چیزی به جز زمین ندارد تا در ازای ساخت و ساز بپردازد، می پذیرد سهمی را از آن چهساخته شده است، به سازنده یا شریک تعلق یابد. در نظام حقوقی ایران و اسلام ، باب معاملات از پرجنجال ترین مباحثیاست که نظریه پردازان حقوق اسلام و ایران را به نقد و بررسی موضوعات آن واداشته است . در این میان ، اصل لزوم درقراردادها، جایگاه ویژه ای دارد که بعد از بررسی شرایط و ضوابط صحت قراردادها، اولین مطلبی که شاید مدنظرمیآید این است که ؛ آن قرارداد، لازم است و تا زمانی که این لزوم خدشه دار نشده است ، اصل اولیه «اصاله اللزوم» بر آن جاری و حاکم است . یکی دیگر از اصول قراردادها، «آزادی قراردادها میباشد. از آنجائیکه مبنای حقوق خصوصیایران آزادی اراده میباشد این امر نیز در مقررات و مبانی فقهی نیز قابل مشاهده میباشد. به همین دلیل در حقوق اسلامیاز این آزادی به «اصل ایاحه» تعریف شده است ، به این معنی که هر امری حلال و آزاد است مگر خلاف آن تصریح شده باشد. هدف از مقاله حاضر بررسی حقوق و تعهدات اختصاصی مالک و سازنده زمین در قراردادهای ساخت و ساز می باشد.